คนปากแข็ง

ลมรำเพย


ฉันมันคือคนปากแข็งคนคนหนึ่ง
รู้ดีซึ้งถึงความรักเธอเสมอ
เพียงแต่เพราะความเจ็บที่เคยเจอ
ไม่กล้าเผยอรับรักเธอกลัวช้ำใจ
เฝ้าครุ่นคิดทุกทุกวันที่ผันผ่าน
มองดูการจากลารักด้วยหวั่นไหว
ไม่รู้ควรเรียกร้องคืนได้อย่างไร
ด้วยหัวใจสับสนวุ่นเต็มที
หากรักแท้ที่ได้เจอคือเธอจริง
ขอทุกสิ่งหวนรักคืนไม่ห่างหนี
ฝากสายลมล่องลอยรักพร้อมฤดี
ส่งรักนี้ให้ถึงทีด้วยอ่อนใจ
หน้าต่างเดิมที่ยืนมองดวงดาวส่อง
สายลมล่องพัดลู่เย็นสดใส
เพียงแต่รักที่ว้าวุ่นในดวงใจ
ทำให้ในคืนงดงามไม่เหมือนเดิม				
comments powered by Disqus
  • ลมรำเพย

    19 ตุลาคม 2548 09:33 น. - comment id 530369

    เหงาจังเลยยยย
    
    10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif
  • เสียงกระซิบ(จากเกลียวคลื่น)

    31 ตุลาคม 2548 14:01 น. - comment id 536140

    จะพูดพร่ำรำพันว่าฉันรัก
    รักเธอนักสมัครใจไม่เฉลย
    แค่เฝ้าดูรู้จักอย่างคนเคย
    มิกล้าเอ่ยเผยรักสลักใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน