มีกี่คนรู้ความถามสักคำ ใช่ว่าฉันใจดำก็หาใช่ ที่ไม่เคยเอ่ยปากฝากคำใด เพราะไม่ใช่เหตุด่วนอันควรรู้ เมื่อถึงคราวรักแรกมันแตกกอ กาลดำเนินเดินต่อก่อไปสู่ ระฆังรักวิวาห์หน้าประตู วันที่หมูขึ้นเขียงอย่าเอียงอาย แต่วันนี้ กำลัง ยังไม่พร้อม แหวนเพชรล้อมสักวง หาไม่ได้ ยังเลี้ยงคนร่วมพัน พี่คงตาย หาเงินจัดงานได้..จะบอกเธอ จึงไม่บอกวันนี้ว่าพี่รัก ยิ่งกว่าโดนผีผลักรักจนเหวอ จะอดออมหยอดเหรียญเกวียนพะเรอ ไปขอเธอคนดี..ชาตินี้แน่นอน