ทะเลน้ำตาเริ่มปรากฏ..รอยยิ้มสดใสจางหาย เหน็บหนาวใจทุกย่างกราย..รอคอยสายธารไหลคืน ผ่านนภาเวลาลับ..หวนคิดกลับช่างยากฝืน สองแข้งขายังหยัดยืน..อย่ารื้อฟื้นให้ปวดใจ รอยแผลวันนี้เริ่มฉีกขาด คล้ายแก้วบาดเฉือนใจให้เป็นแผล โดนเขาทิ้งแม้นกกาไม่เหลียวแล เจ็บสุดแสนเกินพูดมันออกจากใจ วันคืนผ่านไม่มีค่าไร้ความหมาย นอนเอนกายอยู่บนเตียงนํ้าตาไหล ปล่อยเถอะปล่อยนํ้าตาให้ไหลไป เมื่อหัวใจสิ้นนั้นแรงต้านทาน ฝากขอบฟ้าเทวดาอยู่บนนั้น ดูแลฝันของเธอมิอาจสาน จากส่วนลึกก้นบึงใจร้าวราน คงทรมานแน่แท้เพราะขาดเธอ ลาก่อน..สองคำนี้ที่ฉันเพ้อ ที่ฉันเจอวันนี้เกินทานไหว จากวันนี้คงอีกนานขอพักใจ เจ็บเกินไปคงไม่มีแล้วfont> หยดนํ้าตา
12 ตุลาคม 2548 02:30 น. - comment id 526184
อาจจะ ขัดๆๆ บ้าง บาง บท ก็อย่าถือสานะ ไม่ได้ร่างไรไว้นะ เข้ามาเขียนเลย ยังไงก็ฝากไว้ด้วยนะ
12 ตุลาคม 2548 02:42 น. - comment id 526186
มารับฝากคำว่าคิดถึงค่ะ... และพร้อมจะช่วยซับน้ำตาให้ ... อ้าว ไม่มีน้ำตาซะแล้ว ผิดหวังเลยเรา... มาทักทายยามดึกค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะ... บาย...
12 ตุลาคม 2548 04:31 น. - comment id 526189
เทวดาลงมารับคำขอแล้วน่ะ และรับเช็ดน้ำตาด้วยค่ะ อ่านแล้วถูกใจจัง และยินดีที่ได้รู้จักน่ะคะ เหมียว
12 ตุลาคม 2548 07:28 น. - comment id 526196
ทะเลน้ำตาไหลซู่ซัดซ่า เคยคิดว่ามันเค็มใช่ไหม แต่เพาะมาจากหวานชื่นใจ บ่มขังไว้นานไปเป็นทะเลตรม
12 ตุลาคม 2548 10:01 น. - comment id 526246
แต่งได้ดีมากเลยครับ เข้ากับผมมาก พึ่งอกหักมา 55+
12 ตุลาคม 2548 11:04 น. - comment id 526263
เรามีแต่น้ำตา
12 ตุลาคม 2548 12:44 น. - comment id 526311
ไม่มีแม้น้ำตา.. ++ มาเยี่ยมจ่ะ
12 ตุลาคม 2548 12:53 น. - comment id 526319
สวมบทบาทนางพญาซ่อนราคะ ลมแรงหลบลดละกลัวจะเห็น เพียรบังตาซ่อนหางแปลงร่างเป็น แต่ระเหยกลิ่นเหม็นขจรขจาย รูปไม่งามทรามจิตมีฤทธิ์อวด เวลาชวดชู้ชมมิสมหมาย หวนกลับร่างด่าซ้ำลืมคำอาย นางมารร้ายสักวันคงได้ลงโลง เปลี่ยนผู้ชายเหมือนกระดาษสะดวกใช้ ชอบของใหม่จูงจมูกเป็นโขยง แผลที่ซ่อนกลัวเกิดการเปิดโปง ซ่อนเล่ห์โกงบิดเบือนเกลื่อนมายา ตีหน้าเศร้าเล่าเรื่องเท็จเสร็จร่ำไห้ ทำหน้าใสใจซื่อสื่อภาษา จนพวกพ้องเสื่อมสิ้นสูญศรัทธา ยังตั้งหน้าอวดท่า...ค่าไม่มี สักวันหนึ่งผลกรรมที่ทำเกิด ความจริงเปิดเห็นชัดความบัดสี จะเห็นหัวเห็นหางนางกาลี สิ่งดีดีไม่เคยทำ...รับกรรมไป ท้ายสิ เธอคือใคร ..... ไม่รู้จะบอกให้ เธอคือ .... ไม่บอกดีกว่า อยากรู้ต้องไป http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem79502.html
12 ตุลาคม 2548 16:37 น. - comment id 526449
เราชอบบทแรกนะ...ลองเขียนบ่อย ๆ สิ น่าสนดีนะ ลองทำให้มันขัดแย้งกันในบทก็น่าลองดีนะ มาเยี่ยมเพื่อนรักจ้า ขอบใจที่เป็นห่วงยางนะ ตลกร้ายเหลือเกิน ไปดีกว่า เล่นกะน้องก่อนนะคับ
12 ตุลาคม 2548 18:01 น. - comment id 526477
อยากแต่งเก่งแบบนี้จังเลย คับ สอนผมหน่อยก็ดีนะฮะ
12 ตุลาคม 2548 21:10 น. - comment id 526519
รินไหล...จนหายเหือดแห้ง หมดแรงตั้งใจ...ไขว่คว้า พอแล้วความเศร้า...น้ำตา เงยหน้าเถอะมองฟ้า...สีคราม ความหวังยังมีเสมอไป.. ทิ้งความเศร้าไปนะเจนนะ
13 ตุลาคม 2548 12:56 น. - comment id 526759
แวะมาทักทาย...และให้กำลังใจนะคะน้องเจน ...หวังและหวัง... ศรีตรัง...อีกดอก...คงเบ่งบานให้ชื่นชม ...นานวัน... รักค่ะ
13 ตุลาคม 2548 13:34 น. - comment id 526786
นํ้าตาเปลี่ยนเป็นนํ้าใจแล้วอะ กอกก ไม่ต้องห่วง หวัดดียามบ่ายนะ ขอบใจนะเทวดาที่ช่วยรับคำขอนะ ดีใจนะที่มีคนชอบลูกบิด อิอิยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันอะ แสงไร้เงา ต่อไปนี้คงไม่มีแล้วทะเลนํ้าตา ความห่วงหาเหินห่างดั่งยาขม ยืนอยู่นี้เข้มแข็งอย่างชื่นชม คงไม่บ่มให้เป็นแฉกเช่น ทะเลนํ้าตา พอได้ไหม คุณอาภาภัส ดีไม่ดีอยู่ที่ใจคนอ่าน สงสัย ชะตากรรมเดียวกันเลยอะ อิอิ cosmo อย่าร้องมากนะ นั้าแข็งใส เดียวนั้าหมดตัวแล้วแย่เลยนะ จะบอก ให้ ซื้อของติดไม้ติดมือมาบ้างก็ได้นะ คุณนํ้าใส อิอิ รักดอกจึงหยอกเล่นนะ ไม่ว่ากันนะ คุณอีกแล้ว มั่วนิ่ม กร แล้วเจนจะลองแต่งดูนะ ไม่แน่ใจว่าจะได้ไหม ต้องให้ช่วยหน่อยละ ดูก็รู้แล้วว่า มีความสุข อิจฉานะ กร รู้ไหมเอาน้องมาเล่นด้วยคนดิ อยากเล่นอะ ไม่เก่งหรอกนะ คุณ cosmo ก็แต่งเก่งนะจะติดตาม เงยหน้าแล้วแต่แดดร้อน อะพี่ เดียวเย็นๆค่อยเงยใหม่นะ พี่ก็เหมือนกัน ความหวังยังมีเสมอ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกนะพี่ จ๊ะพี่อ้อ เช่นกันนะพี่เรอทักนะ
13 ตุลาคม 2548 18:09 น. - comment id 526921
ตัวอักษรสีฟ้าเปลี่ยนได้ปะยังไม่ได้อ่านเลยอะแสบบ.........ตามากๆๆๆๆๆๆๆhttp://www.sciencewch.org/wichienmatu/gradet648menu.php