คนอกหัก... ฤดูร้อน...ฉันนอนฝันพลันคิดถึง ในคำนึงนึกภาพเธอเผลอใจหาย เมื่อเธอมีคนสนิทชิดข้างกาย ใจที่หมายกลายต้องหมองนองน้ำตา คนรักร้าง... ฤดูฝน...พี่นอนหม่นบนความเศร้า กลั่นความเหงากรองผ่านทางภาษา รักเคยหวานกลับห่างหายคล้ายมายา ช้ำอุราเธอจากลาพาจากกัน คนร้างรัก... ฤดูหนาว...ฉันนอนหนาวด้วยเปล่าเปลี่ยว มีเพียงเสี้ยวรักอุ่นอุ่นกรุ่นในฝัน ไม่อยากตื่นขึ้นรับรู้คืนและวัน ต้องห่มจันทร์เพียงผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
941
5
0
10 ตุลาคม 2548 20:15 น. - comment id 525652
น้อมรับไว้ด้วยใจยินดีค่ะ ^^
10 ตุลาคม 2548 21:15 น. - comment id 525672
ฤดูร้อนร้อนเจ็บปวดร้าว ฤดูหนาวหนาวเหน็บแทบจะทน ฤดูฝนฝนหล่นพราวหนาวอีกหน สุดจะทนบ่นเพ้อถึงเธอทุกฤดู แวะมาแจมจ้า เหมือนกันน้องจ๋า พี่ก็มาหัดเขียนนะจ๊ะ
10 ตุลาคม 2548 19:17 น. - comment id 525732
มาอ่านก่อนน้องอัลมิตรา.. และจะกลับมาอีกคราเพื่อดูคอมเม้นท์สวัสดีค่ะ maimao...
10 ตุลาคม 2548 22:57 น. - comment id 525763
10 ตุลาคม 2548 23:37 น. - comment id 525775
สวัสดีค่ะ .. ฤดูไหนไหน..ใจก็เจ็บ .. ก่อนอื่นมองในภาพรวมก่อนนะคะ อัลมิตราชอบค่ะ ที่คุณบอกว่าไม่ว่าฤดูกาลไหนใจก็เจ็บ ใช่แล้ว.. เพราะความจริงเป็นเช่นนั้น ในบทที่ ๑ และ ๓ สอดคล้องกัน คุณกล่าวถึงสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง ใช้คำว่าฉัน แต่ในบทที่สอง คำว่า พี่ อัลมิตรายังไม่เข้าใจว่า คุณหมายถึงบุคคลอื่นหรือเปล่า คนอกหัก.. ฤดูร้อน..ฉันนอนฝันพลันคิดถึง ....(หลับปุ๊บฝันถึงปั๊บ ต้องลากอารมณ์อีกนิดค่ะ ..) ในคำนึงนึกภาพเธอเผลอใจหาย ...(น่าจะขึ้นต้นวรรคว่า จิตคำนึงแต่เธอ..........ต่อเสียงต่อคำเอาเองนะคะ) เมื่อเธอมีคนสนิทชิดข้างกาย...(แม้น,หาก น่าจะเป็นตัวเลือกได้ดีกว่าคำว่าเมื่อนะ ลองดู ..หากเธอมีคนใกล้ชิดสนิทกาย) ใจที่หมายกลายต้องหมองนองน้ำตา..(ใจอีกแล้ว ลองดูนี่นะ ..รักที่หมายคงต้องหมองนองน้ำตา.. ดีกว่ามั๊ย) อีกสองบทให้โอกาสอีกหน พรุ่งนี้เจอกันค่ะ ใจเย็น ๆ นะคะ .. อัลมิตราค่อนข้างมีความคิดตรงๆ อักษรก็เลยทื่อไปหน่อย อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ สิ่งที่อัลมิตราคิดอาจเป็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นด้วยในความคิดนั้น ทั้งหมดคุณพิจารณาเอง .. ด้วยความปรารถนาดี
11 ตุลาคม 2548 08:03 น. - comment id 525815
อิอิ...คุณครูดุนะน้อง...แต่วิชาเพียบ... ***ผ่านมาทักทายครับผม..
11 ตุลาคม 2548 12:01 น. - comment id 525888
11 ตุลาคม 2548 18:35 น. - comment id 526071
ถึงพี่อัลมิตรา เอ่อ... คือว่า^^\' แหะๆ แบบ... กลอน 3 บทนี้ อยากจะบอกว่า จริงๆแล้วมันไม่ได้เชื่อมโงกันนักน่ะค่ะ เนื่องมาจากว่า... บทที่ 1 ตั้งใจจะเป็นบทกลอนที่สะท้อนถึงความเจ็บของคนอกหัก เมื่อไปหลงรักคนที่มีเจ้าของ บทที่ 2 สะท้อนถึงคนรักร้าง คนที่เคยอยู่ด้วยกัน กลับลาจากกันไป และบทที่ 3 สะท้อนสู่คนร้างรักน่ะค่ะ ไม่มีใครรักและใครให้รัก จึงฝันใฝ่ไปว่าตนจะมีความรักน่ะค่ะ ^^ เพราะฉะนั้น สรรพนามที่ใช้ก็เลย พยายามจะให้ต่างกัน เพียงแต่ว่า พอมาถึงบทที่ 3 ยอมรับเลยค่ะ ว่าจนปัญญา ไม่อาจจะนึกหาสรรพนามอื่นแทนตัวเองได้เลย ^^\' แหะๆ ส่วนในเรื่องของการใช้คำ เดี๋ยวจะลองเรียบเรียงใหม่ดูอีกทีค่ะ
11 ตุลาคม 2548 18:45 น. - comment id 526073
สวัสดีค่ะ... ทุกๆท่าน ^^ เมื่อสุกครู่นี้ขออนุญาตตอบพี่อัลมิตราแบบแยกเดี่ยว เพื่อที่จะได้อ่านสะดวกนะคะ ^^ คุณไรไก่... ^^ มือใหม่หัดเขียน มาเจอเซียนไรไก่หัดเขียนแฮะ ^^\' แหะๆ คุณ ท่องเมฆา... จะมาขอห่มจันทร์ด้วยคนน่ะ ต้องลองขอจันทร์ดูนะคะ ^^ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้... คุณครูดูไม่กลัวค่ะ แปลว่าคุณครูหวังดี... ขนาดครูไหวใจร้ายเรายังชอบเลย อิอิ คุณ พุด... ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจดวงโต๊โต หุหุขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ ^^
11 ตุลาคม 2548 19:01 น. - comment id 526078
มาอ่านต่อ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
