..๏ ในทุกอณูกาย................วปุหมายประหนึ่งว่า คงมั่นและศรัทธา................ณ หทัยอนงค์นาง ..๏ ผันผ่านทิวาวัน..............ฤดิฉันมิเหินห่าง แม้ฟ้าจะกั้นกลาง................ปฏิพัทธ์สนิทใน ..๏ ดุจดาวสกาวเด่น...........ขณะเห็นสว่างใส วิบวับนภาลัย......................ชรริน ณ เบื้องบน ..๏ คงคล้ายชวาลา..............รุจิรามิมืดมน นำหนีวิถีพ้น.......................นิรโศกวิโยคตรม ..๏ เทวา ธ บันดาล.............อภิบาลผิว์สุขสม แช่มชื่นระรื่นรมย์...............สินะท่านอำนวยชัย ..๏ ถึงแม้นจะไกลห่าง........คคนางค์ ฤ กั้นไหว เพียงเราผสานใจ...............อภิรมย์ก็สมปอง ๚ะ๛
7 ตุลาคม 2548 08:54 น. - comment id 524411
7 ตุลาคม 2548 10:13 น. - comment id 524451
สวัสดีค่ะ คุณเรรวน อิอิ... งดงามทั้งภาษา *...มะกรูดไม่รู้เรื่องหรอกค่ะฉันท์ ๑๑ แต่อ่านแล้วจากความรู้สึกว่างดงาม....* ยิ่งภาพประกอบ ยิ่งงดงาม.....
7 ตุลาคม 2548 11:23 น. - comment id 524491
...รูปภาพนี้ท่านได้...แต่ใดมา มองเห็นแล้วชักพา...ให้หวั่นไหว ภาพซึ้งที่กอดกัน...พาหวั่นใจ โปรดบอกให้รู้บ้าง...อย่างพอควร... สวัสดีครับ
7 ตุลาคม 2548 13:36 น. - comment id 524573
ลงจาก.....ยอดดอย ฉันเอาความรักมาให้ ... ฉันเอา มาฝาก ... ..... ปกากะญอ......
7 ตุลาคม 2548 16:26 น. - comment id 524656
รักที่ยิ่งใหญ่ ย่อมมาใจที่มั่นคง สมอารมณ์ปองเมื่อใด เมื่อนั้นคงสุขนัก ยินดียิ่ง ................. .................
7 ตุลาคม 2548 17:45 น. - comment id 524720
ไม่ชำนาญเรื่องฉันท์ค่ะ แต่คิดว่างามแล้ว และ เก่งค่ะที่เพียรฝึกปรือต่อยอดเอาไว้ค่ะ ชื่นชมนะคะ
8 ตุลาคม 2548 11:53 น. - comment id 524961
คล้ายแปลก ณ แรกเห็น จิตะเต้นและมองตาม ไหวไหวหทัยหวาม ผลิละลามก็คือรอ มาหัดด้วยซักบทนะคะ และอยากอ่านในบทต่อไปของคุณเรไรด้วยค่ะ .
8 ตุลาคม 2548 20:27 น. - comment id 525145
ไม่สามารถคอมเมนต์ได้ ไม่มีความรู้เรื่องฉันท์ ค่ะ แต่อ่านแล้วอือ เข้าที่ ๆๆๆๆๆ
12 ตุลาคม 2548 10:28 น. - comment id 526255
น้ำลาย .. ลม ขากถ่ม ... ถาโถม บนซากหัวใจ..อีกครั้งนึง