๐ โอ้...รักเอยเจ้าอยู่.............แห่งไหน สถิตสถานใด......................ใคร่รู้ ใยเจ้าปล่อยหัวใจ................ข้าหม่น หมองเฮย ขาดรักไร้ยอดชู้...................อยู่ข้างเคียงกาย ๐ โอ้...สายชลท่วมท้น..........นัยน์ตา จิตใคร่รักครวญหา...............อยู่ได้ พบพานแต่มายา..................ลวงหลอก หลอนจิตข้าร่ำไห้.................รวดร้าวรักสลาย ๐ โอ้...ใจข้าบ่ย้ำ.................เตือนตน พานพบแต่ผู้คน..................เล่ห์ร้าย หลงใหลปล่อยใจวน.............เวียนเจ็บ เฉกเช่นคำพูดคล้าย............เจ็บได้บ่จำ ๐ โอ้...ใจระร่ำไห้...............โหยหา แต่บ่ขาดศรัทธา ................หากช้ำ แม้นชลท่วมนัยน์ตา............ยอมเจ็บ ขอเก็บบทเรียนล้ำ..............ค่าไว้เตือนใจ ๐ โอ้...ใจหากรักแล้ว...........ยอมทุกข์ มัวใคร่เพียงใจสุข...............บ่ได้ บทเรียนแห่งรักคลุก............เคล้าคละ รักเฮย ทุกข์ผ่านเพื่อสุขให้.............สุขล้ำอารมณ์
กวีปกรณ์ 6 ต.ค. 2548 10:29 น. - ID 81996 
969
2
0
6 ตุลาคม 2548 11:31 น. - comment id 523931
รักแล้วเกิดทุกข์ จะรักทำไมหนอออ ไม่เข้าใจๆจริงๆๆ แต่ก็ดีกว่าไม่มีความรักจริงไหม กร
ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ
6 ตุลาคม 2548 11:50 น. - comment id 523939
มีรักมักมีทุกข์ แต่ไม่รู้ทำไมเราก็ยังหารักอยู่ร่ำไปทุกที แต่งได้ดีค่ะ
6 ตุลาคม 2548 14:11 น. - comment id 524001
สวัสดีค่ะ เมื่อรัก แล้วเป็นทุกข์ แม้แต่...รักเพื่อนยังเป็นทุกข์.... แต่ก็ดีใจที่หัวใจนี้มี*รัก*......
6 ตุลาคม 2548 15:42 น. - comment id 524056
บินมาอ่าน..ผ่านมาช่วยหาความรักครับผม
6 ตุลาคม 2548 16:49 น. - comment id 524103
แวะมาอ่านผลงานงามๆค่ะ เศร้าใจในความรัก
6 ตุลาคม 2548 17:02 น. - comment id 524115
โอ้ความรัก ใยเจ้า จะลืมได้ โอ้ใจใคร ใยเจ้า ต้องไปหลง โอ้เมื่อไหร่ ใยเจ้า จะมั่นคง หนีความรัก หลงๆ ปลงซะที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
