นั่งเหงาข้างๆ ขอบหน้าต่าง ใจเอ๋ยหนอใจเรา จะนั่งเหงาไปถึงไหน จะมีใครไหมสักคน ทีคอยมานั่งเหงาเป็นเพื่อน นอนเอนกายบนเตียงนอนช่างเดี่ยวดาย จะมีใครไหมสักคนมานอนข้างๆ ให้มีเดียวดายหายไป เดินบนถนนสายเก่าช่างอ้างว่างแสนจะเย็นชา จะมีใครบ้างหนอมาเดินข้างๆ จับมือให้หายหนาว ทานข้าวที่ร้านเดิม เห็นคนอื่นเขาเป็นคู่ ------------- นั่งคุยกันแสนสนุก ---------- แต่ตัวเราหนอ ทานคนเดี่ยว จะหัวเราะคนเดี่ยวก็ไม่ได้ .....................เดี่ยวเขาเป็นบ้าเอา................ คนเดี่ยวดาย
5 ตุลาคม 2548 08:54 น. - comment id 523166
เมื่อเนื้อกายข้างในรู้สึกไม่มีใคร เมื่อนั่นแหละแม้มีใครนั่งเคียงก็เหงาจับใจ... คราหนึ่งเคยรู้สึกอุ่นไอและมีพลังทุกครั้งแม้อยู่อย่างเดี่ยวโดดคนเดียวในเมืองใหญ่... เพียวเพราะณุ้สึกว่ามีเธออีกคนที่ฟ้าไกล.... ความเอ๋ย ความเหงา อย่าปล่อยให้ความเหงาทำลายหลายความเป็นไปนะครับ งานคุณเหงาๆจังครับ
5 ตุลาคม 2548 11:38 น. - comment id 523303
ความอ้างว้างอยู่เคียงข้างฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดาย..ลำพัง มานั่งเป็นเพื่อนนะค่ะ จะได้ไม่เหงา
5 ตุลาคม 2548 12:09 น. - comment id 523324
เมื่อไหร่จะพบ คัยจะอยากเหงาเดียวดายอยู่อย่างนี้ สักคนนึงมาช่วยดูแลใจ จะเจอไหมเหนื่อยใจแล้วนะนี่ ต้องทนเหงาต่อไปอย่างนี้อีกกี่ปี เมื่อไรจะเจอซะทีคนที่จะมาเคียงข้างกัน
6 ตุลาคม 2548 05:41 น. - comment id 523805
ขอบคุณนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาที่มานั่งเหงาเป็นเพื่อน เราเหงาจริงๆๆไม่มีเพื่อนเลย และขอบคุณ คุณแทนคุณแทนไทและ คุณอุนตร้า...จังด้วยนะค่ะ เราก็น้องใหม่หัดเขียน ก็เขียนตามความรู้ สีกที่ใจมันสั่งมา เขียนผิดบ้างขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะค่ะ
7 ตุลาคม 2548 13:08 น. - comment id 524529
ลงจาก.....ยอดดอย ฉันเอาความรักมาให้ ... ฉันเอา มาฝาก ... ..... ปกากะญอ......