.....ดวงตะวันหันหัวลงในพงไม้ แสงรำไรใกล้หมดลดตรงหน้า บินขวักไขว่เสียงก้องของนกกา ต่างถลาพากันหันกลับรัง .....ถึงยามค่ำย่ำมาอีกคราแล้ว โอ้น้องแก้วลารับไม่กลับหลัง จากพี่ไปปล่อยให้หลงวงภวังค์ หมดสิ้นหวังห่างไกลสุดใจพา .....ด้วยความจนทนทุกข์ยากลำบากแท้ สุดจะแก้ความจนทนทุกคลา แบกหามทำงานหนักไม่พักลา ได้เงินตรามาประทังยังไม่พอ .....ด้วยเหตุนี้เจ้าจึงจากพรากหนีไกล ไม่อาลัยความหลังดั่งเดิมหนอ หนีพี่ไปหาใหม่ไม่รั้งรอ ไปพะนอสบายแสนแดนสุขี .....ในเมืองหลวงควงหนุ่มหน้าสดใส เป็นเพชรไพรอยู่ในวงษ์ดงเศรษฐี จากเด็กบ้านนาสู่ป่าคนมี เปลี่ยนชีวีได้ทุกอย่างดั่งใจหมาย .....หากวันใดหมดสิ้นทุกสิ่งหวัง จงหันหลังกลับถิ่นที่เกิดกาย กลับบ้านนากลับมาไม่ต้องอาย ตัวพี่ชายจะรอรับซับน้ำตา .....
สนสามใบ 2 ต.ค. 2548 23:06 น. - ID 81839 
978
2
0
3 ตุลาคม 2548 09:41 น. - comment id 522279
เป็นชายหนุ่มบ้านนาที่จิตใจดีจังนะคะ
3 ตุลาคม 2548 10:23 น. - comment id 522298
อย่าน้อยใจ กระโดดลงน้ำตกนะ ประเดี๋ยวเธอย้อนมาหาแล้วจะ ไม่เจอคุณน่ะ
3 ตุลาคม 2548 11:46 น. - comment id 522328
ธ่อ... เป็นไปด้ายยย เพื่อนช้าน...
3 ตุลาคม 2548 23:22 น. - comment id 522605
ทำยังไงก็ไม่โดดหรอกครับเพราะชีวิตยังไม่สมหวัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
