สืบเนื่องมาจากความรัก
อนาลัย
เธอบอกว่าเธอเป็นเช่นสายลม
พร่างพรมให้ฉันได้สดใส
เธอบอกฉันว่ามีเสรีที่หัวใจ
จะพัดพาไปที่ใดได้แน่นอน
เธอบอกฉันว่าเธอเป็นเหมือนเช่นน้ำ
จึงเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไม่เหมือนก่อน
หากเจอไฟจะกลายไปเป็นไอร้อน
หลบไปซ่อนเป็นเมฆสวยด้วยแรงลม
แล้วจะกลั่นตัวมาเป็นเช่นหยดน้ำ
ละอองพร่ำชุ่มฉ่ำใจหายขื่นขม
เป็นน้ำค้างกลางฟ้าน่าชื่นชม
เป็นน้ำฝนพรมฟื้นผืนแผ่นดิน
เธอบอกว่าเธอเป็นเช่นพสุธา
รองรับเรื่องตลอดมาไม่รู้สิ้น
แม้นเรือนร่างลาลับไปไร้ชีวิน
ผืนแผ่นดินยังรับร่างสร้างสมดุล
แล้วความรักฉันเล่า..เข้าใจไหม
เผาไหม้ไปให้ใจเธอได้ไออุ่น
หากจบสิ้นรักร้าวเป็นเถ้าจุล
ไฟที่กรุ่นเหลือเพียงเถ้าค่าเท่าดิน
ไฟที่เคยโชนแสงแสดงค่า
ไม่มีโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเก่า
เมื่อรักแล้วคงยิ่งนักแม้นรักร้าว
ไฟก็กลายเป็นเถ้าเผาตัวเอง