เขา คือ คนที่เปรียบตัวเองเหมือนสายลม เขา คือ คนที่ใครๆพากันชื่นชม และหลงใหล เขา คือ คนที่ไม่เคยหยุดอยู่กับใคร เพราะ เขา เคยเจ็บจากการฝากใจกับใครซักคน ฉัน คือ คนที่เป็นอะไรก็ได้ที่ได้อยู่ใกล้สายลม ฉัน คือ หนึ่งในจำนวนคนส่วนใหญ่ที่ชื่นชมและหลงใหล ฉัน คือ คนที่ยินดีเมื่อเห็นว่าเขาไม่เคยหยุดอยู่กับใคร เพราะ ฉัน ไม่อยากเสียเค้าไปให้ใครซักคน เรา คือ คนที่โชคชะตาพามาพบกัน เรา คือ คนที่มีโอกาสผูกพัน แต่ไม่อาจสานต่อ เรา คือ คนที่วันเวลาทำให้รู้ว่ารักเท่าไหร่ ก็ไม่เคยมีค่าพอ เพราะ เรา ยิ่งคบกันยิ่งท้อ คนหนึ่งเฝ้ารอ อีกคนหนึ่งไม่เคยพอกับความต้องการ เธอ คือ คนที่อยู่ๆก็เข้ามา เธอ คือ คนที่เขาถูกชะตากว่าผู้หญิงคนไหนๆ เธอ คือ คนที่โชคดีกว่าใครๆ เพราะ เธอ คือ คนที่เค้าเลือกฝากหัวใจ และหยุดอยู่ตลอดไป ตลอดกาล ฉัน คือ คนๆเดียวที่เสียน้ำตา ฉัน คือ คนที่อยู่ข้างๆเขาเรื่อยมา แต่ไม่อาจไขว่คว้าเก็บไว้ ฉัน คือ คนที่โชคร้าย ที่รักมากมาย แต่ก็ต้องเสียใจ เพราะ ฉัน ไม่ใช่ ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นหัวใจของเขาเหมือนเธอ ฉัน คือ คนที่จมอยู่กับวันเวลา ฉัน คือ คนที่ได้แต่ภาวนาให้เรื่องของเธอที่เข้ามาเป็นเพียงฝัน ฉัน คือ คนที่ยังคงรอ ยังคงรัก ยังคงเห็นว่าเขาสำคัญ เพราะ ฉัน หายใจได้ในทุกๆวัน เพราะมีเขาคนนั้นเป็นแรงใจ ฉัน คือ คนที่รู้แล้วว่าความรักไม่ได้มีแต่ความสุข ฉัน คือ คนที่รู้แล้วว่าความทุกข์มันทำให้คนเจ็บปวดแค่ไหน ฉัน คือ คนที่รู้แล้วว่ากินข้าวทั้งน้ำตาเป็นยังไง เพราะ ฉัน ไม่อาจลืมเขาได้ ทั้งๆที่พยายามสั่งหัวใจว่าให้ลืม
28 กันยายน 2548 05:22 น. - comment id 520168
เศร้าใจ แสดดดด อะโห..ครั้งแรกนะเนี่ยที่แต่งกลอนได้ยาวขนาดนี้ อัดอั้นอะไรนักหนานะ??
28 กันยายน 2548 08:07 น. - comment id 520194
สวัสดีค่ะคุณท้องฟ้าแวะมาทักทายค่ะ
28 กันยายน 2548 09:08 น. - comment id 520229
เขา..ฉัน..และ..เธอ ขอนางแทรกกลางสักคน อ่านกลอนแล้วโดนจั๊ง ๆ ต้องขอแทรก ............. มาทักทายคุณท้องฟ้า
28 กันยายน 2548 13:41 น. - comment id 520450
คนดี อย่าเสียใจกับฤดีที่พลีรัก โลกเรานี้มีหวานหวังให้ประจักษ์ นิยามรักคือทุกข์มากหากจากลา กี่วันปีหากมิใช่ก็แค่ผ่าน เป็นตำนานดั่งนิยายไร้ห่วงหา ยืนให้ตรงทรนงในค่าคนนะดวงชีวา พี่พุดพัดชามาหอมแก้มแต้มรอยยิ้ม..พร้อมก้าวเดิน... รักห่วงใยเข้าใจค่ะ
28 กันยายน 2548 15:10 น. - comment id 520479
แวะมาทักทาย กลอนเพราะค่ะ
28 กันยายน 2548 15:37 น. - comment id 520496
โห กลอนนี้นัสเห็นภาพเรยคะพี่วิ ^^ เศร้าดีแต๊ คน-คนนั้นโชคดีมากๆเรยดิคะ.. สู้ๆนะค๊าบบบบ กำลังใจอุ่น-อุ่นจ้า
28 กันยายน 2548 20:03 น. - comment id 520638
เค้าคือคนที่เธอรักหมดใจ ซึ่งต่างกันมากมายกับฉัน เค้าคือคนที่เคียงข้างเธอทุกคืนวัน แต่ส่วนฉันเป็นเพียงแค่วันวานที่ผ่านไป แม้ครั้งนึงได้ชื่อว่าเธอเคยรัก แต่มันเจ็บยิ่งนักในวันนี้ที่เธอรักคนใหม่ เพียงไม่กี่เวลาที่เค้าเข้ามาแทรกใจ เธอก็เปลี่ยนไปไม่เหลือเยื่อใยจะใยดี ฉันก็แค่วันวานของความเข้าใจ ที่ถูกทิ้งให้เดียวดายอยู่ตรงนี้ เจ็บปวดกับความปวดร้าวมาแรมปี ช่วยฉันทีอยากหลุดพ้นจากตรงนี้ \"ทรมาน\" แหะๆๆๆ แวะมาทักทายจ้าคุณวิขา กลอนวิความรู้สึกตรงกับกิอ่า ชอบจัง
28 กันยายน 2548 22:48 น. - comment id 520642
ซึ้งจังเลย ความรักไม่ได้ให้แต่ความสุข มักมีทุกข์เข้ามาปนอยู่เสมอ คนมีรักมักจะต้องเจอะเจอ ได้แต่เพ้อละเมอเพียงข้างเดียว
28 กันยายน 2548 21:51 น. - comment id 520677
ฉัน คนที่เดินมาตามสายลม ฉัน คนที่ชื่นชมในความรัก ฉัน คนที่อกหักจากตัวเธอ ฉัน คนที่เจอะเจอกับความทุกข์ เธอ เข้ามาหาว่าเรารักกัน เธอ เข้ามาหาฝันให้ทุกวัน เธอ เข้ามาพาฉันนั้นหลงทาง เธอ เข้ามาอ้ำพลางสายตาฉัน จนวันนั้นถึงตอนนี้มีแต่ช้ำ
29 กันยายน 2548 21:17 น. - comment id 521174
เขาไม่รักปล่อยเขาไป และปิดตายหัวใจไม่ให้ใครมาแทนที่ เพราะเมื่อสักวันถ้าซ้ำรอยเดิมอีกที ชีวิตนี้คงยากจะก้าวไป ...สู้ๆ