เมื่อเวลาผ่านมาก็ผ่านไป แล้วนำใจเราทั้งสองมาพบกัน เกิดเป็นความรู้สึกอันดีเธอและฉัน ร่วมปอปั้นสรรค์สร้างร่างความรัก ความรู้สึกนี้เกิดแต่เมื่อไร คงจะใช่เธอผู้นี้ที่รักนัก ขอให้เธอคนนั้นได้ตอบรัก ลูกศรปักกลางใจของเธอยัง ฉันรู้สึกรักเธอเพ้อร่ำไป ดวงฤทัยใสซื่งเริ่มมีหวัง เมื่อได้เห็นได้ยินและได้ฟัง ฉันหวังว่าเธอนั้นรักฉันเหมือนกัน
24 กันยายน 2548 20:48 น. - comment id 518661
... เกิดอะไรในนี้หรือที่รัก ตอบประจักษ์ให้รู้คอยอยู่หนอ บทกลอนหายไปไหนให้ต้องรอ อย่าเพิ่งท้อโพสต์ใหม่อีกสักที..*** เปิดมาอ่านกลอน...โบ๋เบ๋... ขัดข้องทางเทคนิคใดหรือ... ลองดูใหม่อีกสักที ดีไหม... สวัสดีค่ะ
24 กันยายน 2548 22:32 น. - comment id 518705
เวลาฟ้าลิขิต หลับฝันดีนะคะ