วันที่ฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ วันที่ฉันรู้ว่าฉันต้องอยู่อยากโดดตลอดไป วันที่ต้องเดินคนเดียวบนเส้นทางอันยาวไกล วันที่ไจของฉันลอยไปลอยมา วันที่ไจไม่มีที่สิงสถิต วันที่คิดว่ามันไม่สามารถเกิดขึ้นได้ แต่วันนี้มาถึงฉันนั้นเข้าไจ ว่าไม่สามารถรักกันได้ เพราะความจำเป็น
29 ธันวาคม 2544 17:43 น. - comment id 27869
Loveryทำไมเธอเศร้าจังนะ มาเป็นกำลังใจให้นะ
29 ธันวาคม 2544 19:31 น. - comment id 27888
เห็นด้วยกับ เรวีนิติมากเลย ทำไมเศร้าจัง อ่านแล้วน้ำตาจะล่วงเลย ทำได้ไง เอาใจมาช่วยนะ
9 มกราคม 2545 01:26 น. - comment id 29366
ถึงจบอย่างจำเป็นก็ทำใจไม่ได้ ถึงจะเจ็บอย่างมากมายก็อย่าจงยอมแพ้ ทางข้างหน้าจะมีฉันคอยเหลียวแล จะคอยแคร์ในใจเธอตลอดไป