ฉันมันก็แค่ผู้หญิงขี้เหงาคนหนึ่ง คนที่ซึ่งไม่มีใครคอยห่วงหา คนที่ซึ่งอยู่โดยไม่มีใครตลอดมา คนที่ซึ่งมีน้ำตาเป็นเพื่อนนอน แม้ในฝันใจฉันก็ยังเหงา ความว่างเปล่าต่างรุมเร้าเฝ้าหลอกหลอน ความหวั่นเกรงในหัวใจเข้าซอกซอน ทุกบททุกตอนก็ได้แต่นอนทั้งน้ำตา ฉันมันก็แค่ผู้หญิงขี้เหงาคนหนึ่ง คนที่ซึ่งอยากมีใครไว้ห่วงหา คนที่ซึ่งเฝ้าคอยใครสักคนจะผ่านมา คนที่ซึ่งหวังสักวันฟ้าจะส่งคนที่ฉันตามหา...มาให้กัน