ฉันยอมพลีร่างพร้อม.........ยอมถวาย ทั้งฤดีและกาย....................หมดสิ้น ขอเป็นทาสจนตาย............เพียงเพื่อ ขออย่าได้ปล้อนปลิ้น.........พลิกลิ้นหลอกลวง มาวันนี้มีเพียงฉัน คงค้างฝันอันโหยหา เปลี่ยวกายยามนิทรา มันเหว่ว้าจนเพ้อพก มองดูร่างเปลือยเปล่า สะท้องเงาในกระจก มิหวาดหวั่นวิตก ทั้งเนินอกไม่รองใคร อกอิ่มเขาเคยลูบ บรรจงจูบจนสั่นไหว เคลอเคล้ามิห่างไกล ระรื่นไฟในอารมณ์ อิงแอบเนื้อแนบเนื้อ ดั่งสุมเชื้อเพลิงสุขสม ลืมความเจ็บระบม แค่ภิรมย์สมอุรา หลงไหลไฟสวาท เสพสังวาสเสน่หา เกลือกกลั้วมั่วกามา เริงโลกีย์พลีทั้งใจ พรหมจรรย์มอบให้...........เขาไป หวังจะเหลือเยื่อใย.............สวาทบ้าง กระทั่งแม้หัวใจ.................เพื่อรัก เหลือแค่ความอ้างว้าง........เจ็บร้าวเดียวดาย
22 กันยายน 2548 15:14 น. - comment id 517837
แวะมาทักทาย หายไปนานนะครับผม
22 กันยายน 2548 15:20 น. - comment id 517841
....งดงาม...ด้วยถ้อยคำแห่งอารมณ์.. เป็นกำลังใจให้นะคะ
22 กันยายน 2548 15:59 น. - comment id 517856
ตกเป็นทาสของอารมณ์ เสพสุขสมมั่วกามา กลอนไพเราะครับ.....
22 กันยายน 2548 16:59 น. - comment id 517875
10 พฤศจิกายน 2548 12:16 น. - comment id 534262
กาพย์ห่อโคลงงดงาม มีโอกาศเข้ามาเยี่ยมยัง อิ่มใจไม่หายที่พบว่าจะเข้าไปพึ่งพิงในกลอนเพลงต้นไม้ ขอบคุณครับผม
1 มกราคม 2549 11:15 น. - comment id 550575
ปีใหม่แล้ว ขออวยพรให้มีความสุขนะครับ หายไปนานมาก ๆ ก็ไม่มีไรร๊อก แค่คิดถึงง่ะ