เสียงของใครเรียกหามาหลายหน ทำใจคนหวาดหวั่นและสั่นไหว เสียงแว่วมาหวานหวานกังวานไกล ทำหัวใจทึกทักอยากรักเธอ จึงเสาะหาต้นเสียงสำเนียงหวาน โหยมานานในภวังค์อันพลั้งเผลอ วอนสวรรค์ให้ฉันนั้นได้เจอ รักเสมอเป็นใครไม่สำคัญ เสียงแว่วแว่วเลือนลางเริ่มห่างหาย ฟังดูคล้ายสิ้นสุดต้องหยุดฝัน อีกหนึ่งเสียงสะอื้นขึ้นฉับพลัน ยากเกินกลั้นความท้อทรมาน หนึ่งบทเรียนจากความโศกโลกหรรษา น้ำนองตาตอบรับเสียงขับขาน ทิ้งร่องรอยปวดร้าวแสนยาวนาน แลกกับการได้ยินเสียงเพียงชั่วคราว
21 กันยายน 2548 22:37 น. - comment id 517599
ใช้ดนตรีตีดีดเรียกหลายหน เธอจะทนฟังได้หรือเปล่าหนอ เสียงแว่วหวานซ่านซึ้งเคล้าคลึงคลอ หมายคล้ายท้อต่อหัวใจคนใฝ่รัก ต้นเสียงนั้นฉันดีดสีตีสำเนียง โหยมาเพียงให้เธอฝังใจปัก วอนสวรรค์สรรค์เพลงลีลาทัก เพื่อประจักษ์ฝันล้ำนำสู่ใจ เสียงแว่วแว่วจากไกลไกลคงได้ยิน สุดเสียงสิ้นที่ใจเธอละเมอไหว หลั่งเสียงเพียงทอดสัมผัสไม่ชัดไกล สะอื้นไห้ใครหนอจะพอฟัง หนึ่งบทเรียนจากโศลกเพลงโศกซึ้ง น้ำตาฉันนองถึงความตรึงหวัง ทิ้งร่องรอยสุดเสียงเพียงภินท์พัง สุดความดังเธอรับสื่อที่ดวงใจ : )
22 กันยายน 2548 18:05 น. - comment id 517891
แวะมาเยี่ยมเยียนตามปกติค่าคุณจิตรนัย
23 กันยายน 2548 09:32 น. - comment id 518079
@คุณ แดดเช้า ขอบคุณสำหรับกลอนที่แต่งแก้ @คุณ แฟนคนเมืองกาญจน์ ขอบคุณที่มาเยี่ยม กัน
30 กันยายน 2548 13:05 น. - comment id 521481
ทายซิใครเอ่ยว่าง ๆจะแวะมาอ่านต่อนะคะ