จะไม่มีคำว่า เรา..อีกแล้วใช่ไหม ท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไป..บอกอย่างนั้น เพียงหนึ่งคำหรือหนึ่งประโยค..บอกหน่อยสิว่า- ทำไมกัน อย่าปล่อยฉันให้อยู่กับความสงสัย..อย่างนี้เลย แม้จะรู้..สุดท้ายมันก็ร้าวรอน แต่เธอ..ยังเป็นคนที่ฉันอาทรและไม่อาจเมินเฉย วันนี้เธอต้องไป..อย่าให้ค้างคาใจอีกเลย คงไม่อยากหรอกนะที่จะเอ่ย..ให้คนคุ้นเคยคนเก่า - รับฟัง ********* อันนี้เขียนไว้นานแล้วน่ะครับ..อย่าซีเรียสล่ะ ^__^
28 ธันวาคม 2544 21:16 น. - comment id 27759
เข้าไปถึงข้างในเลยนะ แค่คนคุ้นเคยหรอ ใช่เรากำลังเป็นอย่างนั้น ขอบคุณนะที่แต่งได้เหมือนรู้ว่าเรารู้สึกอย่างไร แล้วก็ดีใจที่ได้กำลังใจดีดีจากอาร์
28 ธันวาคม 2544 21:31 น. - comment id 27771
นาน ๆ ทีได้กลับมาอ่านกลอนเก่า ๆ ที่แต่งเอาไว้ มันก็ย้อนให้เราได้นึกถึงความรู้สึกและวันเวลาเก่า ๆ ได้มากมายเลยล่ะ ว่ามั้ยจ้ะ
28 ธันวาคม 2544 22:22 น. - comment id 27794
กลับมาระลึกถึงความรู้สึกเก่าๆในวันที่ใจแข็งแรงดีแล้ว บางทีก็ทำให้อดคิดถึงไม่ได้เหมือนกันเนอะ