คนดีโปรดเข้าใจในความเป็นฉัน วันนี้เธอไม่ผูกพัน ไม่มีความสุขสักนิด ที่ฉันยิ้มได้ ฉันหัวเราะได้ เธอเข้าใจผิด การแสดงออกมากับส่วนลึกของความคิด มันต่างกัน ฉันอยู่คนเดียว ฉันเหงา ฉันมีน้ำตา ฉันอ่อนแอ ร้องไห้ออกมา ฉันเป็นอย่างนั้น ดูเหมือนเข้มแข็งแต่ที่จริงฉันอ่อนล้าลงทุกวัน เพีงแต่ไม่อยากให้เธอเห็นเท่านั้น... เพราะสายตาที่เธอมองฉันมันสมเพชฉัน...ฉันรู้ดี