ไม่เหลือแล้ว...ความฝันในวันนี้ ไม่เหลือแล้ว...คนดีในจินตนา ไม่เหลือแล้ว...ความอบอุ่นที่ฝันหา ไม่เหลือแล้ว...แววตา..ที่อาทร.... ขอบคุณที่ดาได้ทราบว่ายังเหลือกำลังใจอยู่........ ขอขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนและพี่น้อง เป็นโซ่ทองคล้องใจไม่ถอดถอน แต่ภาระงานทำให้ต้องลาจร หากเบาบางคงจะย้อน..กลับคืนมา... กำลังใจที่ทุกท่านมอบมาให้..ดาขอเก็บไว้เป็นพลังในยามที่ทดท้อนะค่ะ... ขอบคุณ..และขอบคุณ.. จากใจ..กัลลดา..
15 กันยายน 2548 17:01 น. - comment id 515643
สวัสดีค่ะพี่ดา ยังเหลือกานต์อยู่นะคะ เวลาที่ไม่มีใคร กานต์ยังคิดเลยว่ามีพี่ดาอยู่ค่ะ คิดถึงมากค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะพี่สาว
15 กันยายน 2548 17:09 น. - comment id 515649
ยังเหลืออยู่ รู้รับ สำหรับฉัน ยังคงมั่น ด้วยใจ ใฝ่ห่วงหา ยังอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวมา ขอรู้ว่า ความจริงใจ ยังให้กัน ยังคงมั่น มั่นคง ซื่อตรงแน่ ยังดูแล เคียงคู่ อยู่รับขวัญ ยังไม่จาก หรือจร ย้อนสัมพันธ์ มีเธอนั้น ขอยืนยัน ด้วยมั่นใจ รักเสมอนะค่ะ คิดถึงมาก ๆ ด้วยค่ะพี่ดาขา อย่าเศร้านะ น้องอยู่ตรงนี้ พี่เห็นไหม มองฟ้าซิ น้องส่งใจฝากฟ้าไปมอบให้เสมอค่ะ
15 กันยายน 2548 17:24 น. - comment id 515661
กัลลดาอย่าน้อยใจให้โศกศัลย์ มีพี่นั้นยังมองอยู่น้องรู้ไหม รีบมาป้องน้องเพียงส่งเสียงไป มิให้ใครทำร้าย ใจกายเธอ..*** ขอเพียงส่งเสียงมา จะรีบไปในทันที... ส่งเสียงแทนพี่เบิร์ตสักเตื้อเน๊อะนาง... มีหมอดูทายทักบ้างไหมว่าจะได้พบคนที่อยากพบ( เอ..เราขี้ตู่ไปหรือเปล่าหว่า..) คิดถึงนะจ๊ะ...บาย สวัสดีค่ะ
15 กันยายน 2548 17:58 น. - comment id 515685
เดี๋ยวคืนนี้จะไปเข้าฝันนะ..คุณกัลลดา..
15 กันยายน 2548 18:57 น. - comment id 515698
เหลือร่องรอยแห่งการทรงจำ
15 กันยายน 2548 20:01 น. - comment id 515724
ไม่เหลือแล้วความฝันในวันนี้ พักก่อนนะคนดีอย่าสิ้นหวัง วันพรุ่งนี้เมื่อมีแรงพลัง ฝันอีกครั้งฝันใหม่ให้ฝันดี ความผิดหวังครั้งนี้อาจมีมาก ปล่อยให้หลากไปกับฝนบนวิถี คนหนึ่งอาจหายไปจากชีวี แต่ยังมีมากมายหลายมิตรเคียง ใจอาจเหงาเผาไหม้ในวันนี้ ถ้อยวจีอาจไร้ซึ่งสรรพเสียง พรุ่งนี้เช้าสกุณาจักร้อยเรียง สร้างสำเนียงชีวิตใหม่ใต้ตะวัน พรุ่งนี้อาจมีอะไรไม่เหมือนเก่า ความหงอยเหงาอาจสิ้นเพิ่มกลิ่นฝัน ก้าวต่อไปให้ได้แต่ละวัน เพราะสำคัญที่เท้าตนคนก้าวเดิน ไม่มีเขาไม่มีใครไม่สำคัญ เท้าคู่นั้นยังอยู่เป็นคู่เหิน มีสองคนหรือคนเดียวก็ต้องเดิน แม้เคอะเขินไม่คุ้นอย่าวุ่นใจ คนสำคัญของพี่คือน้องดา จงเข้มแข็งอีกคราจะได้ไหม ที่หมดแล้วก็ปล่อยให้หมดไป เริ่มสร้างใหม่ให้ดีที่ต้องการ บอกว่าไม่เหลือแล้วได้ยังไงกันคะน้องดา พี่น้องอยู่กันเต็มบ้านออกอย่างนี้...มาคุยกันก่อนสิอย่าเพิ่งหลบไปเหงาคนเดียว..คืนนี้นอนหลับให้สบาย แล้วพรุ่งนี้มาเริ่มต้นใหม่พร้อมกับดวงตะวันกันนะคะ
15 กันยายน 2548 20:31 น. - comment id 515739
ยังไงซะ .. ก็ยังเหลือตัวของเราเองนะคะ .. .......... ปล. ใครไม่รักก็ช่างค่ะ .. เรารักตัวของเราก็แล้วกันเนอะ ..
15 กันยายน 2548 21:14 น. - comment id 515783
อยากเป็นคนตัวใหญ่.. โอบพี่สาวไว้ ..ในอ้อมแขน.. จะเป็นเพื่อนทดแทน.. จะหวงแหน ..เพื่อพี่ชาย .. อิอิอิ.. ก็เพราะเป็นเด็กตัวน้อย.. นั่งตาปรอย ..แบบเศร้าจาย..ย ยิ้มก็เอียงอาย .. แบบอยากย้าย ..ไปใกล้จัง.. ก็เพราะพี่ใจดี.. เรนเลยมี..ความรู้สึกดี๊ดี เป็นพลัง .. อย่าแยกหรือกักขัง .. เรนโมเมจัง .. เธอแสนดี .. อิอิอิ เก๊าะเรนปลอบพี่สาวไม่เป็น .. น้ำเย็นส้มจิ๊ด ..เค็มปี๊.. ขอบอก พี่สาวคนดี.. ส้มคั้นแก้วนี้ ..เรนทำสุดฝีมือ .. น่า นะ .. อิอิอิ ยิ้มกับเรนดิคะ .. เรนอยากให้พี่ดารู้จังว่า .. เรนเป็นห่วงนะคะ .. ..เรน..ขอบคุณที่พี่ดาเมตตาเรน..นะคะ และเรนก็ดีใจทุกครั้งที่เรนได้อ่านคอมเม้นต์ของพี่ดา.ด้วยดิคะ. ..
15 กันยายน 2548 21:54 น. - comment id 515813
ยังเหลือบ้านกลอนไทยแห่งนี้ไงขอรับ ... อยู่เป็นเพื่อนใจตลอด สวัสดีขอรับ
16 กันยายน 2548 11:16 น. - comment id 515938
ยังเหลือพี่คนนี้ที่ห่วงหา ยังเหลือดวงตาดวงใจมองโลกสวย ยังเหลือความรักความฝันใช่จบด้วย ยังร่ำรวยมากน้ำใจไมตรีที่ร่มรัก รักมากซึ้งใจจดจำคำความดีน้อง ที่เคยมอบกำนัลให้พี่พุดเสมอมาค่ะ
19 กันยายน 2548 07:01 น. - comment id 516619
ยังเหลือมู๋เอมอีกคนน๊า .... จะนั่งกินหนมอยู่ข้าง ๆ .. จนกว่าพี่ดาจุรู้สึกดี .. และจะเกาะติดแบบนี้ตลอดไป ... เจ้าค่ะ ..... ปล : งานนี้พี่ดาต้องเสียขนมหลายห่ออยู่ล่ะค่ะ
10 ตุลาคม 2548 10:49 น. - comment id 525512
แวะมาปลอบ อย่าวิตกไปเลย คนนี้ไม่เคยลืมเธอ อยู่นี่อักคนที่ปรารถนา....ดีตอลดมา นะ
17 ตุลาคม 2548 09:41 น. - comment id 528022
น้องกานต์จ๋า... พี่ดาขอบคุณและดีใจที่ได้รู้ว่ายังมีน้องสาวคนนี้อีกคนที่รักและห่วงใยกันและกัน พี่ดาก็คิดถึงน้องกานต์มากเช่นกันจ้า....ห่วงด้วยแระ... ดูแลหัวใจของน้องให้ดีนะค่ะ..อย่าลืมว่าตัวเราคือเจ้าหัวใจ...ฉะนั้นอย่าให้ใครมาทำร้ายได้ละ...แหะๆ.. รักคิดถึงและห่วงใยมากจ้า....จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ ตูนน้องรัก... ในความเป็นเรา....ไร้ซึ่งถ้อยคำจะอธิบาย...พี่ดาขอบคุณ..ขอบคุณจากใจ...แม้จะอยู่สุดสายปรายทางของการสื่อสารทางโทรศัพท์...พี่ดาก็รับรู้ถึงความห่วงใยความอาทรที่ส่งมา...ขอบคุณจ้า...จากใจพี่ดา รักมากจ๊ะ... พี่ปรายค่ะ... ในโลกนี้มีอะไรมากมายที่ไร้ซึ่งความคาดหมาย...ไร้ซึ่งการควบคุม... ขอบคุณมากค่ะพี่...อยากจะส่งเสียงไปรบกวน..แต่ไม่กล้าค่ะ...ดาขอบคุณในน้ำใจค่ะพี่ปายคนดีมากนะค่ะ.... คิดถึงพี่ปรายจัง... คุณมืดค่ะ... ในความฝันของดายุ่งเหยิงวุ่นวายจังค่ะ..คุณมืดเข้ามาคงหลงทางแน่ๆเลย..ไม่เห็นเข้ามาถึงสักที....อิอิ ขอบคุณมากค่ะคุณแม่จิตร...ยังเหลือร่องรอยแห่งการทรงจำ...จริง..จริงค่ะ.. หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ... พี่ดอกแก้วที่รักของดา... ขอเอากลอนบทนี้มาโพสสอนใจอีกครั้งนะค่ะ... ขอบพระคุณมากค่ะพี่...สักวัน...สักวัน..ดาจะไปกราบที่ตักขอบพี่นะค่ะ... ไม่เหลือแล้วความฝันในวันนี้ พักก่อนนะคนดีอย่าสิ้นหวัง วันพรุ่งนี้เมื่อมีแรงพลัง ฝันอีกครั้งฝันใหม่ให้ฝันดี ความผิดหวังครั้งนี้อาจมีมาก ปล่อยให้หลากไปกับฝนบนวิถี คนหนึ่งอาจหายไปจากชีวี แต่ยังมีมากมายหลายมิตรเคียง ใจอาจเหงาเผาไหม้ในวันนี้ ถ้อยวจีอาจไร้ซึ่งสรรพเสียง พรุ่งนี้เช้าสกุณาจักร้อยเรียง สร้างสำเนียงชีวิตใหม่ใต้ตะวัน พรุ่งนี้อาจมีอะไรไม่เหมือนเก่า ความหงอยเหงาอาจสิ้นเพิ่มกลิ่นฝัน ก้าวต่อไปให้ได้แต่ละวัน เพราะสำคัญที่เท้าตนคนก้าวเดิน ไม่มีเขาไม่มีใครไม่สำคัญ เท้าคู่นั้นยังอยู่เป็นคู่เหิน มีสองคนหรือคนเดียวก็ต้องเดิน แม้เคอะเขินไม่คุ้นอย่าวุ่นใจ คนสำคัญของพี่คือน้องดา จงเข้มแข็งอีกคราจะได้ไหม ที่หมดแล้วก็ปล่อยให้หมดไป เริ่มสร้างใหม่ให้ดีที่ต้องการ... ดาขอบคุณอีกครั้งค่ะพี่ดอกแก้วที่น่ารัก.... น้องเบญคนดี... วันไหนจะได้กอดน้องอีกหนอ... พี่ดาขอให้ความสดใสร่าเริง...อยู่คู่น้องตลอดไปนะจ๊ะ... คนดีจิตใจดีน้ำใจงาม...ขอให้พบพานแต่สิ่งที่ดีๆนะจ๊ะ... รักและคิดถึงจ้า.... เอื้องน้อยเรนจังของพี่ดา... พี่ดาซึ้งในน้ำใจงามของเอื้องน้อยมากจ้า... ขอให้น้ำใจที่ดีงามสวยในบริสุทธิ์นี้อยู่กับเอื้องน้อยตลอดไปนะจ๊ะคนดี... รักและคิดถึงมากค่ะ... ขอบคุณมากค่ะคุณเมจิคเชี่ยน ใช่ค่ะยังเหลือบ้านกลอนไทยแห่งนี้ไงขอรับ ...อยู่เป็นเพื่อนใจตลอด ขอบคุณในกำลังใจที่ให้มานะค่ะ... พี่พุดคนงาม...งามทั้งใจทั้งกาย... ดาซาบซึ้งใจมากมายที่พี่พุดมาเยี่ยม...ขอบคุณมากนะค่ะพี่พุดคนดีที่น่ารัก... รักพี่พุดจังเล้ยยยยยยยยย.... น้องเอมจ๊ะ... พี่ดาขอบคุณมากนะค่ะที่จะมานั่งเป็นเพื่อน...ใจส่งใจถึงใจ.... สักวันคงจะมีโอกาสกอดน้องเอมมั่งนะค่ะ...ด้วยใจหวังจ้า.... ฤกษ์ค่ะ... ดารับรู้ถึงพลังแห่งกำลังใจนั้น...และจะสถิตย์มั่นในใจตลอดกาลค่ะ...ขอให้รับรู้ระลึกถึงทุกความเป็นไป....ทุกลมหายใจของกันและกันนะค่ะ... ขอบคุณมากนะค่ะ...จากใจดา...ขอบคุณและขอบคุณ...
20 ตุลาคม 2548 11:49 น. - comment id 535660
แวะมาเยี่ยม มารับรู้...อย่างอิ่มเอม
7 พฤศจิกายน 2548 11:09 น. - comment id 536985
ขอบคุณมากนะค่ะที่แวะมาเยือน...
28 ธันวาคม 2548 13:09 น. - comment id 549686
ขอให้มีความสุขวันปีใหม่นะครับ คิดถึงจริง ๆ
28 ธันวาคม 2548 23:23 น. - comment id 549954
.. happy new yea
29 ธันวาคม 2548 12:27 น. - comment id 550143
ฤกษ์ค่ะ.. ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆที่เข้ามาส่งความสุขให้กัน...แค่นั้ก็เป็นปลื้มแล้วค่ะ..ขอบคุณจริงๆ... ดาก็ขอให้ฤกษ์มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆเช่นกันนะค่ะ... คิดถึงเสมอมิลืมเลือน... จากใจ....
29 ธันวาคม 2548 12:30 น. - comment id 550145
happy new year 2549..ค่ะ.. ขอบคุณมากนะค่ะที่แวะเข้ามา... ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...