จะเล่าเรื่องร้าวรักคราวหักคุด พล็อตสะดุดกลางเรื่องไม่เคลื่อนไหว ตัวละครสองคนวนเวียนไป จบอย่างไรฉันจะเล่า ... เชิญเข้ามา ฉันช่างฝันสรรค์หากวีเฟื่อง ร้องเพลงไปตามเรื่องดูเปรื่องค่า นั่งเหงาบ้างกลางดินกินเวลา นอนมองฟ้ายามดึกดื่นแสนชื่นใจ ร่ำทะเลเห่กล่อมย้อมเบียร์แกล้ม ดอกไม้แย้มยิ้มทักยังอ่อนไหว แต่แอบรักปักทรวงแสนห่วงใย น้ำตาตกทรวงในหัวใจรอน เธอเป็นนักธุรกิจคิดขายที่ สร้างโรงแรมดีดี ที่พักผ่อน เร่ขายที่ ขายดิน ขายถิ่นนอน รีสอร์ทซ้อนสร้างทับกับแผ่นดิน ฉันจะนอนผ่อนพักคลายหนักอก อยากเก็บพกทะเลเห่กล่อมศิลป์ อยากเก็บดาวพราวฟ้ามายลยิน อยากมองฟ้าเต็มตาสิ้นทั้งสองตา แต่แผ่นดินมีเจ้าของท้องฟ้าเหงา ทะเลเศร้าถูกเธอครองคุ้มคุณค่า เธอหวังนับหลับฝันปั่นเงินตรา แต่ฉันบ้าคว้าดาวพร่างนอนกลางดิน ฉันต้องซื้อค่าเช่านอนมองทะเล ฟังเสียงเห่เร่ลมห่มถวิล ต้องเก็บเงินทีละเม็ดเก็บเหงื่อริน ต้องปรุงศิลป์จินตนาแปลงค่าเงิน ฉันมองฟ้าของเธอได้ไม่เต็มตา ฟ้ากว้างกว่าใจฉันสั่นห่างเหิน ฉันพินิจดอกไม้ไม่เพลิดเพลิน แผ่นดินเดินเป็นของเธอผู้ครองดิน ฉันจะเขียนเจียระไนไขภาษา สร้างจินตนาการเพริศประเสริฐศิลป์ แต่ทุกเม็ดเก็จเหงื่อเพื่อหยาดริน หาเงินถมทั้งสิ้นเพื่อดินเธอ อยากมองฟ้าเต็มตาเต็มฟ้ากว้าง อยากให้ใจสว่างสร้างศิลป์เสนอ อยากให้ดาวพราวฟ้าค่าเลิศเลอ ไม่ถูกเกียรติกรายเกร่อมาครอบงำ วอนขอพรดวงดาวคราวร้าวรัก แจ้งประจักษ์ใจเธออย่าเผลอถลำ ขอให้ฝันวันของเธอเลิศเลอล้ำ ฉันชอกช้ำขอให้จางด้วยฝันเธอ หากฟ้านี้ไร้ใครเฝ้าเจ้าของครอง ขอฟ้าส่องจิตสว่างกลางใจเสมอ ให้เล็งเห็นสิ่งเร้นค่าอย่าละเมอ เธออย่าเผลอคว้าดินกินแทนดาว ฉันไส้แห้งแจ้งจิตความคิดถึง เธอเคยซึ้งคุณค่าแห่งห้วงหาว อย่าใช้เงินทำลายดาวพรายพราว อย่าทำใจฉันร้าว... กว่านี้เลย เรื่องราวร้าวคราวรักคุดไม่สุดสิ้น เธอยังดิ้นไขว่คว้าหาคำเฉลย หาค่าเงินเดินวิ่งเต้นเป็นอย่างเคย สิ่งสร้างเผยมากมาย ... ขวางตามอง ฉันยังเขียนรำพันสร้างฝันสวย ฟ้าไม่ช่วยด้วยน้ำเงินเธอคุ้มป้อง จะพิศฟ้าแจ่มจ้าเต็มตาปอง ก็ต้องหมองฟ้าของเธอ ... ใช่ของใคร.
14 กันยายน 2548 21:29 น. - comment id 515328
เธอเข้าครองที่ดินนับสิบไร่ เธอใช้เงินกวาดทุกสิ่งที่ขวางหน้า แต่สิ่งหนึ่งคือความรักไม่สามารถใช้เงินตรา เธอซื้อหาไม่ได้แน่ในชาตินี้. ฉันผินหน้าคว้าดาวมาแนบฝัน ฉันนับวันเฝ้ารอรักอย่างมีจุดหมาย ในวันหนึ่งคงสมหวังทั้งใจและกาย ความสุขที่หมายรักที่หวังดั่งใจปอง
15 กันยายน 2548 02:54 น. - comment id 515382
ไม่ได้เป็นเจ้าของดินถิ่นไหนไหน ไมได้เป็นเจ้าของใจใครทั้งผอง ไม่ได้คิดหักหาญใครเฝ้าจับจอง ไม่ได้ปอง...เพราะรู้อยู่...เธอคู่ใคร ไม่รู้ว่าจะเข้ากับกลอนไหม...
15 กันยายน 2548 09:58 น. - comment id 515474
รัตติกาลจันทร์จ่างฟ้า นางเอย รักที่ถูกละเลย ผ่านเจ้า ยังหวนส่งมิเสบย จำพราก นางแฮ แม้นพี่จะใฝ่เจ้า ยากแท้แน่สวรรค์ฯ. แก้วประเสริฐ.
15 กันยายน 2548 10:26 น. - comment id 515487
อิอิอิ ใครนั่งกินเบียร์นะ พี่แดดเปล่า ฮ่าๆๆๆ หงุงหงิงๆ ล้อเล่นเน้อนาง วันหลังก็เปลี่ยนตัวละคร คนคว้าดาว มาคบกะคนรักดินอย่างนู๋เก๋แทนก็ได้นะเจ๊ อิอิ สนุกดีค่าพี่แดดคนเก่ง
15 กันยายน 2548 12:18 น. - comment id 515498
เธอครอบครองที่ดินมากสินทรัพย์ เรานั่งนับหยดน้ำตาครารินไหล ไม่มีที่ผืนน้อยด้อยดวงใจ นั่งอยู่บนกองทรายขายแรงงาน แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
15 กันยายน 2548 12:25 น. - comment id 515504
ไปไม่ชวนอีกแล้ว .. ว่าแต่ว่า สักวันเราไป บ่อเมา กันมั๊ย ..
15 กันยายน 2548 17:25 น. - comment id 515662
อู้...งานนี้เข้าใจง่ายนะคะ แต่น้องว่าน้องเข้าไม่ถึงอารมณ์ของพี่แดดอะคะ เรื่องของเรื่อง น้องไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเจ้าของโรงแรมนั้นเลยอ่า อิอิอิ
15 กันยายน 2548 19:52 น. - comment id 515721
ตามมาชม และให้กำลังใจ
15 กันยายน 2548 20:15 น. - comment id 515731
ฮั่นแน่ะ คุณอิมแอบมาชวนพี่สาวเราไปบ่อเมา อิอิ ไปที่บ่เมาแทนได้ไหมคะ กลัวเมา ฮ่าๆ สงสัยจะชวนกันไปดับไฟรักท้อที่บ่เมาหรือเปล่า อิอิ
16 กันยายน 2548 08:48 น. - comment id 515776
ความรักตีค่าไม่ได้ ไม่มีราคา แต่หาซื้อได้ด้วยใจ