ฉันเกลียดเธอ...ที่เข้ามาให้ความหวังดี ฉันเกลียดเธอ...ทุกทีที่เห็นหน้า ฉันเกลียดเธอ...ที่คอยห่วงใยกันเสมอมา ฉันเกลียดเธอ...ทุกครั้งที่มองตาแล้วทำให้ฉันหวั่นไหว ฉันเกลียดเธอ...ที่เฝ้าแคร์ความรู้สึก ฉันเกลียดเธอ...ทุกทีที่นึกถึงไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันเกลียดเธอ...ที่ทำดีต่อกัน แล้วไม่คิดอะไร ฉันเกลียดเธอ...ที่ทำให้ฉันรักได้อย่างหัวปักหัวปำ นี่นะเหรอ ที่เธอเคยบอกว่ารักมากนักหนา แล้วดูเธอตอนนี้สิ ไม่แคร์ฉันเลยสักนิด ไม่เคยนึกถึงฉันเลย
15 กันยายน 2548 09:35 น. - comment id 515457
ยิ้มนะคะ เคยคิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่ไม่เคยเกลียดเขาได้สักทีค่ะ อย่าเกลียดเขาเลยนะคะ เหนื่อยใจเราเองค่ะ......
15 กันยายน 2548 12:23 น. - comment id 515503
อย่าเกลียดเลยคนดีนะที่รัก บอกมากมายยังตระหนักรักห่วงหา อย่าเกลียดเลยคนดีที่โสภา ทุกเวลาฉันยังรักปักดวงใจ กลอนน่ารักดีค่ะ
15 กันยายน 2548 12:26 น. - comment id 515506
อย่าเกลียดเขาเลย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ดั่งใจเรา บางทีเราก็ต้องยอมรับสภาพว่า เพราะเขาเป็นแบบนี้ เราถึงรักเขา นะ
15 กันยายน 2548 17:30 น. - comment id 515665
ใช่คะ เราเกลียดเขาไม่ลงหรอก แต่เราไม่เข้าใจเราทำอะไรผิดเขาไปโดยไม่บอกเราสักคำคำที่เราได้ยินมาคือเบื่อแล้ว เราไม่เข้าใจเราทำอะไรผิด ถ้าเขามีคนอื่นมาบอกเราตรงๆเรายังจะพอรับได้ แต่นี่เขาไม่พูดไรเลย เราถามเขาแล้วอยากเลิกไหมเขาก็บอกว่า แต่ดูสิ่งที่เขากระทำสิก็เหมือนกับบังคับให้เราเลิกกะเขาทางอ้อม เราไม่เข้าใจเลยจิงๆ