ใจหนอใจ

แดนไพร

ฉันมักคิดถึงคนที่อยู่ใกลทั้งนั้น
เก็บเอาเขามาฝันมาคิดถึง
ทุกวันฉันเฝ้าแต่นั่งซึม
กระทั่งชีวิตของฉันเกือบเสียไป
มีเพียงเธอคนใกล้
ที่คอยห่วงใยยามอ่อนล้า
กว่าจะรู้ว่าวันนี้รักใคร
ก็เมื่อคนใกล้ไปอยู่ใกลเสียเหลือเกิน...				
comments powered by Disqus
  • รังนก

    9 มกราคม 2545 18:55 น. - comment id 29480

    คนเราก็มักจะเป็นแบบนี้หละ...
    จะเห็นว่ามีคุณค่า  ก็ตอนที่เสียมันไปแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน