ผีเสื้อตัวน้อยสีขาว แพรวพราวไปด้วยเสน่หา ด้วยปีกสีขาวสดุจตา เมื่อมองในท้องฟ้าเวลาค่ำคืน แต่เมื่อยามตะวันพ้นขอบฟ้า ที่นำมาซึ่งความสว่างไสว ผีเสื้อตัวน้อยกลับหดหู่ใจ เพราะมันไม่เหลือเลยความสดุจตา นี่แหละนะชีวิตคนเรา มีทั้งสุขทั้งเศร้าปนเสมอ มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้จริงไหมเธอ สิ่งที่เจอมันเป็นไปเพราะตัวเรา