ฉันเสียใจ........... ที่ไม่ได้เอ่ยพร่ำคำรักไป อย่างที่ใจปรารถนา ละครบทเก่า..อาจเป็นเพียงความรักสีเทาชืดชา และที่ฉันจากมา ใช่ว่าคราบน้ำตาจะไม่เปรอะหัวใจ ฉันรักเธอ.......... สิ่งเดียวที่อยากบอกเสมอแต่ทำไม่ได้ เมื่อรักเธอมันซ้ำซ้อน ฉันจึงต้องจรจากไป จะนึกโกรธโทษฉันได้-- แต่อย่าเกลียดคนจำเป็นต้องไป..คนนี้เลย
6 กันยายน 2548 12:15 น. - comment id 512098
จะไม่เกลียดไม่โกรธไม่โทษเธอ เพราะฉันรู้ตัวเองเสมอความเป็นฉัน ไม่ดีพอไม่น่ารักไม่น่าผูกพัน เธอเลยไปจากกันไกลแสนไกล กลอนน่ารักดีค่ะ
6 กันยายน 2548 14:34 น. - comment id 512156
ความจำเป็นของคนจากลา คราบน้ำตาเปื้อนสองแก้ม เพราะความจำเป็นเนื่องแน่น จึงต้องแจ้นจากไปแต่ใจรักเธอ
7 กันยายน 2548 02:04 น. - comment id 512376
นึกว่าจะได้อ่านกลอนงามๆสักบท สมกับที่เคยบอกว่าทำหนังสือมาแล้ว จะติดตามต่อไปน่ะครับ
8 กันยายน 2548 11:02 น. - comment id 512796
อย่างที่บอกไง นึกอะไรไม่ออก เขียนมาทักทาย อาจไม่ดีเท่าไหร่ แต่ขอบคุณทุกกำลังใจ