ฉันเคยมี... ภาพสีขาว... ละมุนละไม แต่งเติมใส่... สีสวยสด... หยดความหอมหวาน สีมืดดำ... ทำภาพเปื้อน... เลือนความเบิกบาน ฉันพบพาน... ความหมองหม่น... ทนทุกข์ขื่นใจ ...................................................................... ...................................................................... ณ วันนี้... ภาพอดีต... ยังคงติดตา ยิ่งนำพา... ความรู้สึก... นึกย้อนกลับไป ชีวิตพัง... ชิงชังนัก... ความรักร้างไกล ไม่สดใส... เพราะหัวใจ... เป็นภาพสีเทา/font>
6 กันยายน 2548 08:32 น. - comment id 512001
สักวันภาพสีเทาคงกลับมาเป็นสีขาวได้ค่ะ เชื่อแบบนั้น
6 กันยายน 2548 08:39 น. - comment id 512005
ฉันวาดภาพความรักเป็นสีขาว พริ้มเพราดุจหมอกบางยามเช้า แวววาวพร่าพราวแสงลำเงา แสนเศร้าเงาแสงพาดสีดำ. กลายเป็นรักที่ไม่สดใสซะนี่
6 กันยายน 2548 09:15 น. - comment id 512020
ภาพที่เห็นเป็นสีเทาไม่ขาวใหม่ เหมือนหัวใจมีรอยช้ำระกำไหม้ ไม่มีสิทธิ์ลบร้างหรือห่างไกล จนหทัยเศร้าหม่นไร้คนมอง กลอนเศร้าจังเลยค่ะ
6 กันยายน 2548 09:28 น. - comment id 512025
ความรู้สึกตรงกลางระหว่างขาวกับดำ...ทำให้มองอะไรไม่ชัดเจน...