สายฝนพรำคืนค่ำช่างหนาวเหน็บ ใจคนเจ็บเดินตากฝนทนเหน็บหนาว เมื่อไหร่กันใครคนนั้นเคียงข้างเรา ทำลายความว่างเปล่าให้หายไป สายฟ้าฟาดวาดมาพาสะท้อน ไม่เป็นอันหลับนอนนอนไม่ไหว ใจคนเจ็บมันเจ็บร้าวไปทั้งใจ ขอได้ไหมหยุดโปรยปรายเถอะฝนเอย
1 กันยายน 2548 03:01 น. - comment id 510473
ตอนเด็ก ๆ ผม ก็กลัวเหมือนกันนะ ยิ่งความเสียงดังของฟ้าผ่า ทำให้ตกใจเลย อย่ากลัวฝนที่ร่วงหล่นบนฟากฟ้า น้ำนองหน้าหยุดร้องไห้อย่าใจเสีย เอาเถอะน่าแม้ท้อต่อความเพลีย ฉันจะเชียร์ข้างข้างไม่ห่างไกล ปล.นะ
1 กันยายน 2548 11:13 น. - comment id 510511
เป็นชาวนาคอยฝนดั่งคนเหงา เป็นชาวเขากลังฝนขนซุงไหล เป็นชาวกรุงกลัวฝนท้นท่วมไกล เป็นคนใยกลัวฝนอันฉ่ำเย็น. เพราะมาก เป็นกำลังใจให้ครับ
1 กันยายน 2548 15:04 น. - comment id 510583
จากก้อนเมฆก่อตัวขึ้นเป็นฝน อยู่เบื้องบนฟ้ากว้างมิแลเห็น ร่วงหล่นมาจากฟ้า...ให้ได้เย็น เกิดมาเป็นสายน้ำชื่น..ช่ำใจ (กลอนจากสายน้ำ..มารองรับน้ำฝนครับ)
1 กันยายน 2548 18:14 น. - comment id 510634
แวะมาเปนกำลังใจ
1 กันยายน 2548 22:36 น. - comment id 510731
ฝนตกมาล้างตาให้หายเศร้า ลืมซะเถอะความปวดร้าวความหวั่นไหว ลืมซะเถอะใครบางคนที่ฝังใจ ปล่อยเค้าไปอย่าเสียใจให้จบกัน ฝนตกมาล้างตาให้หายเศร้า ไม่รักเราก็ปล่อยเขายังมีฉัน จากนี้ไปฝนไม่อาจทำร้ายกัน ฝนตกมาเธออย่าหวั่นฉันยังมี แวะมาเยี่ยมนะหล่อนนน
1 กันยายน 2548 22:44 น. - comment id 510732
คุณแม่จิตร... จากนี้ไปไม่กลัวฝนบนท้องฟ้า ต่อให้หลั่งลงมาซักแค่ไหน จะมีเพียงความเข้มแข็งในหัวใจ อยากตกมาตามสบายเลยฝนเอยย ขอบคุณนะค๊ะที่แวะมาทักทายกัน
1 กันยายน 2548 22:46 น. - comment id 510733
คุณบพิตร... ขอบคุณมากนะค๊ะที่แวะมาตอบกลอนให้ อยู่ใต่ฟ้ากลัวฝนได้ไงเนอะ อิอิ
1 กันยายน 2548 22:48 น. - comment id 510734
คุณ ลุ่มน้ำตาปี.... หากคืนนี้ฝนตกลงมาก็คงดี ฉันคนนี้จะวิ่งเล่นกลางสายฝน ให้ชื่นฉ่ำใจอย่างใครหลายๆคน จะเลิกเป็นคนกลัวซักกาที... ขอบคุณนะค๊ะที่แวะมาทักทายกัน กิอยากเล่นน้ำฝนแล้วแหละ
1 กันยายน 2548 22:51 น. - comment id 510735
ยัย...เพือ่นคนสวยยย(เหรอ) ฝนตกมาใช่ล้างตายังล้างใจ จากนี้ไปไม่มีใครเศร้าให้เห็น จะวิ่งเล่นกลางฝนมันทั้งเช้าเย็น อย่าห่วงเลยจากนี้เป็นเช่นคนเดิม ขอบใจมากนะที่อยู่ข้างๆๆและเข้าใจกันมาเสมอ ไอ้เพื่อนร๊ากกกก