เศร้ากระไร ใครเขา ทำเจ้าเจ็บ เหมือนตะเข็บ เหน็บในใจ ให้ขื่นขม หน้าระรื่น แต่อื่นใด ในอกตรม ใครเขาสม น้ำหน้า หรืออะไร เปล่าหรอกนะ ที่ถามมา อย่างอาสัญ ฉันเพียงหลง คารมครัน ใจหวั่นไหว ครั้นพอทราบ อาบความจริง เลยนิ่งใน ก็เพราะใคร ในความฝัน มันต่างลาย แล้วความหลง คงทำให้ ใจคลายเหงา เพียงบางเบา เจ้าก็สร้าง ความสดใส หากความจริง เขาไม่รัก เราจักตาย พี่อยากให้ น้องเข้าใจ ให้แยกความ คงจักใช้ ให้เวลา พาหลุดพ้น ช่วยเดินดล คนผิดหวัง อย่าผิดซ้ำ มองแต่โลก ความจริง อิงหนุนนำ โลกมีแง่ เงื่อนงำ ต้องย่ามใจ... "...การที่เราได้พูดคุยกันใช่ว่าเขาจะเป็นคนดีอย่างที่เราคิดไม่ ต้องเรียนรู้ใจกันไปไม่จบสิ้น เหมือนชีวา หาเรียนรู้ อยู่อาจิณ ในชีวิน ที่เดียงสา น่าละอาย.." -----------------------------------------------------------
nonattis 24 ส.ค. 2548 12:09 น. - ID 80181 
806
3
0
24 สิงหาคม 2548 16:27 น. - comment id 508095
เพราะความหลงปลงจิตแสนคิดถึง จึงตราตรึงมนต์เล่ห์เสน่หา เลยต้องเศร้าเฝ้าทุกข์ปลุกชีวา ก็มีแต่น้ำตามาครอบครองประสบการณ์ ทำให้คนเราเข้มแข็งขึ้นค่ะ
24 สิงหาคม 2548 17:53 น. - comment id 508131
:) ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ
25 สิงหาคม 2548 05:52 น. - comment id 508228
ชีวิตเราก็มักจะวนเวียนกับรัก โลภ โกรธ หลง สัจธรรมนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
