เมื่อไม่รักแล้วอย่ามาสงสาร เก็บคำหวานคืนไปมันไร้ผล ไม่ต้องทำแววตาว่ากังวล ฉันเจียมตนเจียมใจไม่ปองเธอ เมื่อไม่รักแล้วอย่ามาสงสาร ถึงฟุ้งซ่านดูไร้ค่าน้ำตาเอ่อ รู้ตัวดีชาติกำเนิดไม่เลิศเลอ ไม่ควรเผลอคิดรักจนปักใจ เมื่อไม่รักแล้วอย่ามาสงสาร แม้ร้าวรานบาดแผลสักแค่ไหน อย่างน้อยฉันตระหนักรักทั่วไป ว่าต้องใช้ คุณค่าเงิน?..สรรเสริญรัก
21 สิงหาคม 2548 18:40 น. - comment id 506700
แวะมาชมผลงานค่ะ..
21 สิงหาคม 2548 20:32 น. - comment id 506764
ขอบคุณ สำหรับกำลังใจ ดีใจจัง
21 สิงหาคม 2548 20:33 น. - comment id 506765
ค่ารักมีน้ำกนักสักเท่าไร แค่หมดทั้งใจให้ได้เท่านี้ ถ้าตีเป็นราคาค่ารักไม่มี คงเหลือศักดฺศรีมีไว้ให้ตน
21 สิงหาคม 2548 21:34 น. - comment id 506784
สมัยนี้ค่าของเงิน มีเกินค่าแห่งรัก แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
22 สิงหาคม 2548 14:26 น. - comment id 507093
แวะมาเยี่ยมค่ะคุณจิตรนัย
22 สิงหาคม 2548 17:24 น. - comment id 507203
อ่านงานชิ้นเยี่ยมยอด จากดวงใจอันแสนใสซื่อ แล้ว.. พี่พุดก็กระทบใจอย่างจังค่ะ ค่าที่เคยมีใครบางคนเคย แต่งแบบคล้ายๆอย่างนี้ค่ะ ที่วันนี้ เขาพรากไปค่ะ ให้พี่พุดห่วงใย แต่คิดว่าเขาคงสุขดีค่ะ รักและชื่นชมน้องใหม่ไฟแรง ที่รจนางานแสนงามค่ะ พีพุดยินดีมากที่เรือนไทยและร่มรัก ได้ต้อนรับมากผู้มีฝืมือค่ะ คงคึกคัก หลากสีสัน ดั่งบุปผชาติหลากพรรณกำลังรอบาน นะคะ น้องรัก จากพี่พุดไพร ใจสาวบ้านนาค่ะ
22 สิงหาคม 2548 18:51 น. - comment id 507270
วรรคจบวรรคนี้ สรุปความได้คมครับ ดีใจจังได้มาอ่านงานคุณ
22 สิงหาคม 2548 21:42 น. - comment id 507351
ขอบคุณมิ่งมิตร ทุก ๆ ท่าน ค่าของเงินทำให้คนเปลี่ยนไป ไม่จำเป็นเฉพาะว่าเป็นเรื่องรัก เรื่องอื่น ๆ ก็เช่นกัน นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจอย่างมาก นับวันคนเรายิ่งเสื่อมลงเรื่อย ๆ
22 สิงหาคม 2548 22:12 น. - comment id 507361
ฮือ..ฮือ.. ซาบซึ้ง ข้ารัก.. ค่ารัก.. ฆ่ารัก... อ่านออกเสียงเหมือนกันแต่ความหมายแตกต่าง...... อิ..อิ..อยากบอกแค่เนี๊ย...มั่ยมีรัย..
10 กันยายน 2548 23:42 น. - comment id 514093
วรรคสุดท้ายลงไม่เหมือนเลย แต่ภาษากลอนก็ดี เราคงไม่มีปัญญาแต่งได้แบบคุณหร่อก
29 ตุลาคม 2548 22:11 น. - comment id 530518
รักแรง เลิกก็แรง เฮ้อ...........เด็ดขาดดีจัง