ห่างไกล เพียงแรกพบสบพักตร์หลงรักแล้ว ยิ้มพรายแพรวสดใสใบหน้าหวาน แม้นองค์เทพธิดาฟ้าวิมาน ก็มิปานหนึ่งน้องที่มองมา ฤาจำแลงแกล้งชายภายในโลก ให้วิโยคโศกตรมเพียงชมหน้า หากรู้ซึ้งถึงทรงองค์รามา คงทอดทิ้งสีดามาหานาง เทพารักษ์ผ่ายผอมพบจอมขวัญ สุริยันแย้มงามยามฟ้าสาง ยอมพ่ายแพ้แก่น้องด้วยสองปราง แสงเลือนลางหลบเจ้าเข้าเมฆา นางอัปสรพริ้มเพราแกล้งเย้าหยอก ไม่มีหรอกหลงรักกับยักษา ยามคืนค่ำช้ำหมองนองน้ำตา อสุราอย่างฉันนั้นห่างไกลฯ