เก็บตำรา ข่าวจากนาว่าพ่อทอสังขาร สู้ทำงานตรากตรำกลำแดดฝน ลำบากกายผ่ายผอมเหนื่อยยอมทน หวังให้คนอยู่ไกลได้เล่าเรียน เหมือนถ้อยคำซ้ำเติมเริ่มหวั่นไหว ตัดสินใจหยุดธารการอ่านเขียน ไม่หลบลี้หนีห่างรอยทางเกวียน เมื่อเปลวเทียนแห่งใจใกล้มอดลง ลมหนาวเหน็บเก็บตำราน้ำตาตก ภาพลูกนกจากไพรไกลจนหลง ขอกลับคืนฟื้นใจให้มั่นคง สู่บ้านดงซึมซับรับราตรี กลับถิ่นฐานบ้านดอนผ่อนแรงพ่อ คอยสานต่อแนวทางเคยห่างหนี ช่วยหว่านดำทำนาพลิกธานี แม้ไม่มีปริญญามาบ้านเรา