รักคือร้อยมาลานานาพันธุ์ สุดแต่สรรล่าเร่หาเกษร ผู้หารักจักประหนึ่งผึ้งภมร ย่อมไชชอนร่อนล่า มาลานั้น บ้างไปพบน้ำหวานอันหอมหวน ปานจะทวนลมรำพึงถึงสวรรค์ ผิเสพย่อมหอมล้ำร่ำรำพัน ผิผู้อันพึงใจได้ลิ้มรัก หนึ่งใน ร้อยล้าน วนาลี ย่อมมี น้ำขม จมกระอัก ภมรใด ไปเชย เลยสำลัก แล้วทึกทัก ว่ามวล มาลีทราม กลับเกลียดความรักเสียนักหนา ตราหน้ารังเกียจและเหยียดหยาม ไม่ฟังคำอธิบายไม่สนความ และคิดตามรสรับกลับปิดใจ แต่หากยังมีอีกในซีกหนึ่ง ภู่ผึ้ง หลงร่าน น้ำหวานใส หล่อเลี้ยงในกล่องห่อเพื่อล่อใจ อยู่ใน หม้อข้าว หม้อแกงลิง รักนั้นฉาบร้ายไว้ในหวาน สังหาร ง่ายดาย ช่างร้ายยิ่ง สร้างแหล่งรังรักให้พั้กพิง กลับสิง สาปฆาตกรลวง (ม้าก้านกล้วย)
16 สิงหาคม 2548 15:45 น. - comment id 504304
ความรักเป็นจริง ที่เป็นจริงคือความรัก ความรักคือการรู้สึก รู้สึกซึ่งความรัก ความรักคือการต้องการ...ให้ถูกรัก ความรักคือสัมผัส สัมผัสคือความรัก ความรักคือการบรรลุ บรรลุถึงความรัก ความรักคือการเรียกร้อง...ให้ถูกรัก ความรักคือเธอ เธอและฉัน ความรักคือการรับรู้ ว่าเราสามารถเป็นไป ความรักคือการดำรงอยู่ อยู่กับความรัก ความรักคือการปรารถนา...ให้ถูกรัก ... เขียนนิยามไว้ซะหรู แต่อยากให้รู้ อัลมิตรา..ผู้พ่ายรัก ..
16 สิงหาคม 2548 20:05 น. - comment id 504414
รักคือ .. จุดหมายของความหวัง เป็นขุมพลัง .. ให้เราหมั่นเพียรค้นหา เหมือนปลายทางสุดท้าย .. ที่มีค่า ขอแค่เธออยู่ตรงหน้า .. จะผ่าฟันไป .. เหอ เหอ มั่วนะเนี่ย ไปได้น้ำขุ่นๆเลยอ่ะ อิอิ แวะมาทักทายค่ะ ..
16 สิงหาคม 2548 23:19 น. - comment id 504505
มีรักแล้วก้องง งง
17 สิงหาคม 2548 07:09 น. - comment id 504545
หายไปนาน .. แต่ก็กลับมาพร้อมกลอนงามเช่นเคยนะคะ ... มาชื่นชมผลงานงามเจ้าค่ะ
17 สิงหาคม 2548 10:21 น. - comment id 504595
ในกาลครั้งหนึ่งเคยซึ้งกับรัก เคยแน่นหนักเชื่อมั่นมิหวั่นไหว แม้อุปสรรคขวากหนามมากเพียงใด ยังเชื่อในรักเราเฝ้าภิรมย์... นานวันรักเริ่มจืดจางห่างหาย แล้วกลับกลายจากหวานผ่านเป็นขม ยิ่งเนิ่นนานยิ่งทำใจช้ำระทม ปวดระบมไปทั่วทั้งขั่วใจ...? กาลครั้งหนึ่งกับความรัก ที่ผ่านมาเคยมั่นใจ และมั่นคงกับความรักเสมอมา แต่วันนี้ไร้ศรัทธาในหัวใจต่อความรัก...
17 สิงหาคม 2548 10:40 น. - comment id 504610
รักคือ..ความศรัทธาซึ่งกันและกัน...
17 สิงหาคม 2548 14:48 น. - comment id 504818
เปรียบเทียบ อ่านแล้วเพลินจังค่ะ