ความรักที่เป็น เปรียบดุจดั่งเช่น..................คือเส้นขนาน ก้าวไปพร้อมกัน...................ไร้วันพบพาน คงไม่ตัดผ่าน........................สงสารหัวใจ ทางเบี่ยงเลี่ยงหลบ มิเคยพานพบ........................จุดจบอยู่ไหน ทางแยกมิมี...........................ทางที่ฤทัย จุดนัดฝันใฝ่...........................แล้วไยไม่เจอ เห็นเห็นกันอยู่ ได้แต่หดหู่............................อดสูเสมอ ทุกวันค่ำเช้า..........................คงเฝ้าละเมอ ปล่อยใจไผลเผลอ..................พร่ำเพ้อเดียวดาย หวังไว้วันหนึ่ง เมื่อได้ไปถึง...........................พบซึ่งจุดหมาย คดเคี้ยวเลี้ยวโค้ง...................ผูกโยงที่ปลาย ขนานห่างหาย.......................สุดท้ายตัดกัน เดินร่วมเส้นทาง สองเราช่วยสร้าง....................เหินห่างโศกศัลย์ เกี่ยวก้อยร้อยรัก......................ทอถักสัมพันธ์ เคียงข้างสร้างฝัน....................เพื่อวันของเรา
8 สิงหาคม 2548 00:04 น. - comment id 500868
อ้าว.. ยังไม่บรรจบกันอีกเหรอ.. นึกว่า..... สักวัน...
8 สิงหาคม 2548 00:06 น. - comment id 500870
...คงมีวันหนึ่ง เป็นวันที่ซึ่ง......คงซึ้งค่าฉัน คนเคยคุ้นหน้า...กลับมาห่างกัน คงมีสักวัน........เธอหันมามอง.... สวัสดีครับ
8 สิงหาคม 2548 08:16 น. - comment id 500920
ต้องสักวัน ต้องมีสักวัน..จะเดินตามฝัน ไม่ท้อไม่หวั่นด้วยแรงที่มี ขอเพียงเธอรอ อย่าลาอย่าร้างไมตรี..เป็นคู่ชีวี ในยามที่มีวันนั้น...
8 สิงหาคม 2548 10:30 น. - comment id 501006
สักวันดอกรักจะบานเต็มหัวใจ ดอกโศกเฉาไปให้สุขสันต์ ดอกรักมิร่วงโรยตามความห่างกัน ความรักนั้นจะมีตราบนานเท่านาน
8 สิงหาคม 2548 14:32 น. - comment id 501170
8 สิงหาคม 2548 15:31 น. - comment id 501213
คือ เส้นตรงสองเส้นที่อยู่บนระนาบเดียวกัน ไม่ตัดกัน และมีระยะห่างระหว่างเส้นทั้งสองเท่ากันเสมอ เส้นขนานอาจเป็นเส้นตรงหรือเส้นโค้งก็ได้ เช่น รางรถไฟ ขอบยางในรถยนต์ แต่สำหรับความรัก เส้นขนาดเกิดขึ้นคง........
8 สิงหาคม 2548 20:31 น. - comment id 501341
สมหวังสมหวังนะ พอดีตกเรขาคณิตน่ะ ไม่รู้ว่าทำไงให้เส้นขนานมาเจอกันน่ะ
8 สิงหาคม 2548 23:15 น. - comment id 501393
สักวัน คงมีทฤษฎีใหม่น๊า เส้นขนานมาตัดกันนะจุดอินฟินีตี้ อิอิ