...ง่ายดายเหลือเกิน ...ฟังเธอจนเพลิน...อย่างภาคภูมิใจ ...กับคำว่ารัก...และคำห่วงใย ...ที่เธอกล่อมให้...จนใจชื่นชม ...ง่ายดายเหลือเกิน ...ฟังดูผิวเผิน...เหมือนให้รื่นรมย์ ...แท้แฝงความนัย...ให้ใจตรอมตรม ...เป็นเพลิงคารม...ที่ข่มคุกคาม ...ง่ายดายเหลือเกิน ...กับคำล่วงเกิน...ที่น่าเกรงขาม ...แท้หลอนหลอกให้...ดวงใจคล้อยตาม ...ครั้นเกินหักห้าม...จึ่งซ้ำย่ำยี ...ง่ายดายเหลือเกิน ...ไยเธอหมางเมิน...แล้วเดินหลีกหนี ...ทิ้งฉันจมปลัก...กับความภักดี ...หัวใจป่นปี้...เกินที่เยียวยา ...ยากเย็นเหลือเกิน ...เมื่อยามเธอเดิน...หลบลี้หนีหน้า ...ยิ่งเจ็บยิ่งจำ...บอบช้ำมิสร่างซา ...ร่องรอยน้ำตา...อาบหน้ามิคลาย ...ยากเย็นเหลือเกิน ...คืนวันนานเนิ่น...มิจางห่างหาย ...ด้วยยังคำนึง...ถึงเธอมิเว้นวาย ...แสนเปลี่ยวเดียวดาย...รักร้ายรุนแรง ...ยากเย็นเหลือเกิน ...เธอคงหลงเพลิน...จึงได้หน่ายแหนง ...จงสอนบทเรียนล้ำค่า...ราคาแสนแพง ...รุกฆาตปาดแทง...อย่างแล้งน้ำใจ ...ยากเย็นเหลือเกิน ...เชิญเลย...ขอเชิญ...ให้กระหน่ำซ้ำไป ...เพียงเธอมีสุข...ฉันทุกข์มิเป็นไร ...เพียงผู้เผลอใจ...เธออย่าได้ปรานี
7 สิงหาคม 2548 23:47 น. - comment id 500855
เก็บคำสำคัญเอาไว้ มอบให้จากใจใช่เพ้อ ที่รัก-เป็นห่วง-รักเธอ ใช้เกร่อหลอกลวงถ่วงกัน ไร้ค่าถาโถมดวงจิต เป็นมิตรเคยคุ้นร่วมฝัน ทำลายกลายร้างคืนวัน แปรผันปันเปลี่ยนเวียนวน หัวใจยับเยินเกินเหนื่อย หายเมื่อยหายเจ็บเก็บทน ไม่เหงาไม่เศร้าหมองหม่น กับคนโลเลหลายใจ แม้เจ็บแต่ยังมิสิ้น ทรัพย์สินที่มีในใจ ศรัทธาความรักปักไว้ มีให้ในวันสวยงาม keekie 25 ม.ค. 48 - 01:53 .. จะไปให้พ้น .. ถ้าหากต้องรักบางคนด้วยน้ำตา .. - งานได้อารมณ์มากเชียวค่ะ .. .. ขอร่วมอารมณ์ด้วยคน ..
7 สิงหาคม 2548 23:49 น. - comment id 500856
เหลือเกิน ไม่ใช่ง่ายเหลือเกิน แต่.. คิดถึง...เหลือเกิน...
7 สิงหาคม 2548 23:58 น. - comment id 500864
...เหลือเอาไว้ ให้เธอ เสมอนั่น ความผูกพัน คงอยู่ คู่เสมอ ไม่บางเบา เอาไว้ มอบให้เธอ เกินจะเพ้อ คำใด ให้เทียมทัน... สวัสดีครับ
8 สิงหาคม 2548 00:01 น. - comment id 500866
เหลือสิ่งใดมากมายจักให้ฉัน เหลือความทุกข์หรือไรที่ได้รับ เหลือเพียงแค่ฤดีที่แหลกยับ เหลือเท่ากับสิ่งไหนใครบอกที เกินที่เขาต้องการมันเหลือเศษ เกินกว่าเหตุและผลกมลนี้ เกินความทุกข์ขื่นขมถมทวี เกินชีวีของใครให้ฉันเอง
8 สิงหาคม 2548 08:17 น. - comment id 500922
เรียมเหลือทนแล้วรึ...
8 สิงหาคม 2548 08:25 น. - comment id 500928
หวนกลับไปรักแม่สิแน่นัก อกไม่หักรักไม่ขมไม่ตรมเศร้า เพาะเต็มเปี่ยมรักแท้ให้แก่เรา อย่าจับเจ่ากับรักลวงที่ล่วงมา
8 สิงหาคม 2548 09:14 น. - comment id 500956
อืม! มีความคิดตรงกันพอดี เมื่อวานลองขีดๆเขียนๆกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ เหมือนกัน แต่มันไม่ค่อยได้ความเลยไปเกลาใหม่..อิอิ อะสักนิดนึง.. เหมือนกันเหลือเกิน แม้เราห่างเหิน แต่ใจตรงกัน ด้วยสองดวงจิต หนึ่งมิตรจิตนั้น หลอมใจผูกพัน สร้างสรรผลงาน.. ..เคลียร์งานแป๊บนึง..วันจันทร์ปลาชุม..
8 สิงหาคม 2548 09:19 น. - comment id 500958
สวัสดีค่ะคุณอัลฯ.... อย่าโศกไปเลย...อย่าเศร้าไปเลย...นะค่ะ... ห่วงใยคุณอัลฯเสมอ..จากใจจริงค่ะ... คุณอัลฯค่ะ...อย่าลืมไปอวยพรวันเกิดใครอีกคนนะค่ะ...คุณอัลฯไม่ไปเขาจาน้อยใจเอานา...
8 สิงหาคม 2548 09:47 น. - comment id 500977
เพียงเผลอใจยังดีมีโอกาศ เหตุพลั้งพลาดแน่วแน่ต้องแก้ไข ถ้าเผลอตัวลึกถลำเจ็บช้ำใจ แก้เท่าไรยิ่งพันพัวตัวเราเอง ไม่ทราบว่าเผลอใจไปนานรึยังอะจ๊ะ...
8 สิงหาคม 2548 11:22 น. - comment id 501036
ง่ายดายเกินไป ที่เธอภูมิใจ สรุปค่าคำนั้น ทิ้งความจริงใจ เป็นเพียงความฝัน ทิ้งคืนและวัน เหงาเศร้าเดียวดาย มันยากยิ่งนัก พิสูจน์คำรัก แม้จนชีพวาย เพียงคำไม่เชื่อ บอกเบื่อแหนงหน่าย ใจรักจักตาย ขายทิ้งสิ่งลวง เพลิดเพลินใช่ไหม ที่เธอทำไป เชือดชายทั้งปวง ทำแล้วสะใจ บทเรียนใหญ่หลวง ทิ่มตำช้ำทรวง ลวงเล่นเช่นไฟ ภูมิใจสินะ หลอกให้ลุ่มหลง ลงให้ทั้งใจ แล้วแกล้งหมางเมิน เพลิดเพลินผลักไส ไปเสียให้ไกล จมปลักภักดี...... ไม่เคยแต่งกาพย์สุรางคนาง 28 มาก่อน ผิดพลาดขออภัยด้วยครับ...
8 สิงหาคม 2548 13:06 น. - comment id 501118
เป็นเพลงเลยนะ อิมคนสวยน่ารัก แก้วประเสริฐ.
8 สิงหาคม 2548 13:15 น. - comment id 501128
แปลกดีนะคะ ที่บางทีเรื่อง ง่าย กับ เรื่อง ยาก มันถูกกั้นกันไว้ แค่เส้นบางๆเท่านั้นเอง ชอบกลอนบทนี้ค่ะ คิดถึง
8 สิงหาคม 2548 14:09 น. - comment id 501163
แวะมาทักทาย ชอบมากคะ ไพเราะเหลือเกิน
8 สิงหาคม 2548 14:26 น. - comment id 501168
มัทแวะมาทักทายคุณอิมค่ะ พักนี้คุณอิมแต่งกลอนแนวเศร้า ๆ นะคะ เหนื่อยนักก็พักเหนื่อย มีแรงแล้วค่อยเดินต่อ หัวใจหากได้เรียวแรง ต้องหาอะไรเสริมแล้วค่ะ เป็นห่วง คิดถึงคุณอิมเสมอค่ะ ตามคอมเม้นท์ไม่ค่อยทันค่ะ
8 สิงหาคม 2548 15:06 น. - comment id 501184
^J^ ....... ....บางอย่างง่าย......บางอย่างยาก........ ....คงต้องหาวิธีทำบางอย่างที่ยาก...ให้เป็นเรื่องง่าย....... ....พูดง่าย แต่ทำยาก...(พูดง่าย แต่ทำให้ง่ายยิ่งกว่า)
8 สิงหาคม 2548 15:32 น. - comment id 501214
ง่าย... ที่จะพูดโดยไม่คิด ยาก. ... ง่าย... ที่จะทำให้คนที่รักเราเจ็บ ยาก. ...ที่จะยอมรับความผิดของตนเอง
8 สิงหาคม 2548 18:55 น. - comment id 501306
ไม่มีอะไร..ที่เราจะทำไม่ได้..หากมีใจมุ่งมั่นค่ะ..มาเป้นกำลังใจ..ให้คุณอิม..นะคะ
8 สิงหาคม 2548 20:34 น. - comment id 501343
เหลือเกิน.... วันนี้เหนื่อยเหลือเกิน.... อะไรที่มันเกิน ๆ มันไม่ค่อยน่าอภิรมย์นักนะ ว่าไม๊คะ
8 สิงหาคม 2548 21:51 น. - comment id 501361
คุณกีกี้ .. วันนี้..หลายเรื่องที่พานพบ ทำให้ความรู้สึกไหวเอน ง่ายดายเหลือเกิน.. ยากเย็นเหลือเกิน.. เป็นคำที่จุกแน่นอยู่ในใจ คำที่ได้ยินได้ฟัง.. ความหวังครั้งเคยได้ก่อ.. กลับกลายเป็นความทุกข์ท้อ.. เกินพอจะเก็บสั่งสม.. คุณภูตะวัน ตะวันรอน .. ได้แต่เก็บคำนั้นไว้ คราวต่อไปจะไม่มีใครได้ยิน คุณที่รักของฉัน.. เศษซากความรักที่เหลือ เพียงเพื่อมอบใครใคร่รู้ ยามพ่ายใครเล่าเฝ้าดู อดสูตัวเราเหงาเอง คุณเรไร .. สิ่งที่เหลือไว้ในใจ มิอาจบอกใครให้ซึ้ง คนที่ไร้ค่ารำพึง หวังหนึ่งมีผู้เข้าใจ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. บินทั้งวัน เหนื่อยมั๊ย คุณกุ้งก้ามกราม.. คงมีรักแท้แน่นอน เก่าก่อนจนถึงปัจจุบัน คือความรักของแม่ฉัน ทุกวันมั่นคงเสถียร คุณกุ้งหนามแดง .. ปลาชุมเหมือนกัน ขนาดหนีเที่ยวก็ยังโดนเหวี่ยงแหอีกจ๊ะ คุณกัลลดา .. เรื่องเศร้าเป็นเพียงอักษรที่ปรากฏค่ะ ตัวจริงยังระรื่น วันเกิดของคุณฤกษ์ อัลมิตราแวะไปฝากอักษรเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณพฤหัส .. ขอยืมนิ้วหน่อย เท่าที่มีนับวนหลายรอบเกินจำนวนวันแล้วค่ะ คุณท่องเมฆา.. สารภาพตามตรง ตอนที่เขียนเมื่อคืน อัลมิตราเพียงแต่ไล่อักษรให้สัมผัสกันบ้าง โดยที่ไม่ได้นึกถึงผังของกาพย์สุรางคนางค์เลย เขียนเสร็จปรับอีกหนึ่งรอบก่อนลง มาวันนี้ตอนเช้าเห็นคุณกุ้งหนามแดงบอกว่า ใจตรงกันเรื่องกาพย์ ก็ยังแปลกใจ เขียนกาพย์แบบไม่รู้ตัว .. รู้สึกอายๆเหมือนกันค่ะ อ่านเป็นเสียงสัมผัสก็พอนะ เพราะบางวรรคซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนจับปูเดินวนในกาละมัง คุณแก้วประเสริฐ .. ผิดหมดทุกข้อเลย คุณถนนสายเก่า ฯ.. ในเหตุการณ์เดียวกัน ปรากฏทั้งเรื่องง่ายและเรื่องยาก ในหัวใจของคนๆเดียวกัน ก็ปรากฏทั้งสุขและทุกข์ระคน คุณไรไก่ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณมัดหมี่ .. อืมม! หมู่นี้อัลมิตราแต่งกลอนเศร้า เรื่องเศร้าขนออกมาเทไม่หมดซักทีค่ะ คุณกฤษณะ .. เรื่องที่ยากทำให้เป็นเรื่องง่าย ส่วนเรื่องง่ายทำให้ง่ายยิ่งกว่า .. บางเรื่อง ไม่ต้องทำอะไรเลย ปล่อยให้เวลาผ่านไปเท่านั้น ไอซ์.. ไปจับไต๋เขาอย่างนั้น นัดกันมารึ คุณราชิกา .. ค่ะ ต้องสร้างเอง ความมุ่งมั่นนั้น คุณพระจันทร์เศร้า.. สิ่งที่มากเกินไป หรือน้อยเกินไป .. ย่อมก่อให้เกิดปัญหา การคาดหวัง บางทีผลที่ได้รับ ไม่ค่อยจะพอดีเอาเสียเลยค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
8 สิงหาคม 2548 23:02 น. - comment id 501386
เครีด เหนื่อย เหลือเกินทั้งนั้น เฮ้อ แต่ยังมีบ้านกลอนเป็นที่พักใจเนอะคุณอัล
8 สิงหาคม 2548 23:39 น. - comment id 501403
คุณร้อยฝัน .. ที่พักใจ แหล่งที่มาของคำว่า เหลือเกิน ...
9 สิงหาคม 2548 07:52 น. - comment id 501461
เมื่อเหลือแล้ว คงต้องเกินอย่างแน่นอน เมื่อเกินแล้วคงต้องล้นออกมา คงได้เช็ดทำความสะอาดกันละครับ
9 สิงหาคม 2548 12:32 น. - comment id 501637
คุณชัยชนะ .. อัลมิตราเทส่วนที่เหลือทิ้งหมดแล้วค่ะ ตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีส่วนที่เกินแน่นอน .. ฝนตก ได้ชะล้างน้ำตาเสียที ... โศกอะไรกันนักหนา เริ่มจะเบื่อโศกแล้วแฮะ เฮ้อ.. (ว่าแล้ว เอาจมูกไปถอนหญ้า..)