อยากปล่อยมือเธอไปเต็มที แต่หัวใจดวงนี้มันร้องว่า อย่า หากปล่อยเธอไปแล้วคงจะมีน้ำตา กว่าจะถึงวันที่เธอกลับมาฉันไม่รู้จะอยู่อย่างไร ต้องอยู่ตรงนี้กับคำสัญญา ที่ฉันเองไม่แน่ใจว่ามันจะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน แต่ต้องทำใจแข็งไม่ร้องไห้ต่อหน้าเธอให้เธอไม่สบายใจ เดี๋ยวเธอจะไม่อยากไปทั้งที่มันคืออนาคตของเธอ ฉันเข้มแข็งนะคนดี อยู่กับคำสัญญาที่มีด้วยหัวใจที่มีเธอคนนี้อยู่เสมอ นั่นคือสิ่งสำคัญที่จะเป็นแรงให้อยู่ได้เพื่อรอเธอ ด้วยหัวใจที่รักเธอฉันจะดูแลตัวเองและเฝ้ารอ
3 สิงหาคม 2548 22:56 น. - comment id 499334
รักเธอนี้เสมอเท่าดวงจิต ไม่เคยคิดร้างลาจากหาย รักเธอเสมอไม่เสื่อมคลาย ที่ทำได้คือรอเธอคนสำคัญ
4 สิงหาคม 2548 09:06 น. - comment id 499452
อย่าปล่อยเชียวน๊า..เดี๋ยวเขาร่วง..อิ..อิ.. ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม
4 สิงหาคม 2548 11:28 น. - comment id 499558
ต้องฝืนยิ้มกลบเกลื่อนยามสะอื้นในอก เพราะไม่อยากให้เขาไม่สบายใจไปด้วย ทุรนทุรายเหมือนกันนะ แบบนี้ แย่จัง
4 สิงหาคม 2548 11:54 น. - comment id 499584
อยากปล่อยมือเธอไป แต่ทำใจไม่ได้สักวน ก็ใจมันทุรายทุกรน ยังรักเธอในกมลจนไม่อาจปล่อยไป กลอนน่ารักดีค่ะ
4 สิงหาคม 2548 19:41 น. - comment id 499916
ความหวั่นไหว... มั่นช่างสั่นคอนความรู้สึกเหลือเกิน... อย่างไรก็ต้องฟันฝ่าความรู้สึกนี้ไปให้ได้นะคะ... มาทักทายยามค่ำ... สวัสดีค่ะ
8 สิงหาคม 2548 16:53 น. - comment id 501250
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาทักทาย และอิ่นกลอนของแอล มีกำลลังใจให้ยิ้มให้แต่งต่อได้อีก อิอิ