ยามฝนโปรยโหยหาความอบอุ่น ความละมุนจากอ้อมแขนที่แสนหวาน ฝนตกมาที่ไรใจร้าวราน เพราะคนของวันวานยังไม่มา บอกเราว่าจะกลับมาเมื่อหน้าฝน ใครหนึ่งคนเฝ้ารอด้วยห่วงหา มองสายฝนที่ร่วงหล่นพร้อมน้ำตา โปรดเถอะหนากลับมาให้อุ่นใจ ฝนพรำมาเมื่อใดใจฉันสั่น ทุกทุกวันเฝ้ารอว่าวันไหน คนที่ห่างจะกลับมาอยู่ห่มหัวใจ ให้ไออุ่นที่หวานไหวเหมือนวันวาน
29 กรกฎาคม 2548 15:01 น. - comment id 497224
ยามสัญญาหน้าฝนต้องหม่นหมอง น้ำตานองในสายฝนที่หล่นหาย เธอไม่เห็นความเศร้าเฝ้าเดียวดาย เลยกลับกลายหายลับไม่กลับมา กลอนน่ารักดีค่ะ
29 กรกฎาคม 2548 15:59 น. - comment id 497357
ซีดีที่เขาwrite เพลงให้มา มีเพลงสัญญาหน้าฝน วันนี้ฟังสองรอบ คิดอยู่เหมือนกันว่า .. หากใครลืมสัญญากับเรา หน้าฝนนี้ .. ระวังไว้เหอะ ..:) เพี๊ยง !!
29 กรกฎาคม 2548 16:56 น. - comment id 497382
ทำไมสายฝนพรำถึงเดินทางมาพร้อม กับความคิดถึงที่มากล้นเหลือเกินนะ เศร้าจังแต่ไพเราะคะ ไม่ค่อยได้เจอกันนานเลย ดีใจที่เห็นมาแต่งกลอนนะคะ
30 กรกฎาคม 2548 13:03 น. - comment id 497582
ขอบคุณ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณอัลมิตรา และคุณแอ็ปเปิ้ล มาก ๆ นะคะที่แวะมาให้กำลังใจ