คำสุดท้าย

ดาวพระเสาร์

แรกพบโฉมงาม        พิศตามทรามวัย
แม้นชิดชมใกล้         สุขใจในที
แค่เพียงแอบพิศ        ดวงจิตสุขขี
                                    เพ้อฝันนานปี             ไม่มีเป็นจริง
                                    แม้นพบสบพักตร์       นึกรักแม่หญิง
กล่าวจากใจจริง          ไม่กลิ้งหลอนาง
                                    ใจบอกว่ารัก               ยากนักเลือนลาง
                                    พบเพียงสองทาง         ระหว่างสองเรา
                                    ทางหนึ่งยิ่งคิด             ไฟพิษแผดเผา
                                    ต้องหยุดใจเรา            ให้เขาจากไป
                                    ทางสองนองน้ำ             ตาช้ำรินไหล
                                    หยุดรักฉับไว              ช้ำใจไม่นาน
                                    หวนคิดคำนึง              อื้ออึงมวลสาร
                                    ริรักเจ็บนาน               ต้องทานทนไป
                                    ขอเพียงได้บอก           ช้ำชอกเพียงไหน
ใจจะบรรลัย                 ปะไรช่างมัน
คำเอ่ยจากปาก            รักมากจากฉัน
                                    แด่..เธอเท่านั้น           ชั่ว..นิรันดร์.....เอย