..๏ หรือฉันมีชีวิตเพื่อผิดหวัง เพียงลำพังพ่ายแพ้อ่อนแอแสน แค่ปล่อยวันเปลืองวัยไปแกนแกน ฝืนยิ้มแค่นบางครั้งทั้งอกตรม ถ้าหัวใจเป็นกระดาษคงขาดวิ่น เจ็บจนชินจนชาจนสาสม เพียงเพราะไร้เดียงสาหลงคารม ใจเอ๋ยจมความผิดหวังกี่ครั้งมา ต้องซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา หวังว่างเปล่าขณะใจโหยไห้หา คนที่ไร้ใครรับซับน้ำตา คอยให้ฟ้ารุ่งสางอย่างเดียวดาย หมดหวังแล้วเรียวรุ้งของพรุ่งนี้ ฝันเคยมีก็เหมือนเพื่อเลือนหาย ซากชีวิตที่กำลังซังกะตาย เลิกตะกายไขว่คว้าความปรานี ๚ะ๛
อัลมิตรา 26 ก.ค. 2548 10:19 น. - ID 78969 
2469
18
0
26 กรกฎาคม 2548 10:53 น. - comment id 495776
ฉิ่ง ฉับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เปิดหม้อไม่มีข้าวสุข เปิดสมุกไม่มีข้าวสาร มานั่งจนจ่อขอทาน ใครมีข้าวสารหว่านทานเอาบุญ ชาตินี้ไม่มีความรัก จึงมานั่งพักขอกับแม่คุณ อัลมิตราถ้าแม่ใจบุญ โปรดจงช่วยเกื้อหนุน มอบรักเป็นทุนเถิดเอย ฉิ่งฉับ ๆ ๆ ๆ เจอขอทานรักตัวจริง แล้วละ อย่ามัวเศร้าโศก ว่า หัวใจอนาถาไม่มีใครต้องการอยู่อีกเลย สำคัญอยู่ที่ว่า ไม่อยากให้ทานหัวใจกับขอทานอนาถามากกว่าอะจิ อิอิ
26 กรกฎาคม 2548 11:54 น. - comment id 495791
เพราะสูญสิ้นรักแรกแตกสลาย แทบวางวายไร้ฝันอันสดใส ทุกข์สาหัสอัดอั้นเข้าปันใจ ฝังรากไว้เนิ่นนานจนบานปลาย รักด้วยใจ....กับ....รักด้วยสมอง....นั้นแตกต่างกัน...... ถ้าเราไม่ตั้งความหวังในความรักจะดีกว่ามั๊ย...... มาเป็นกำลังใจให้เช่นเดิมค่ะ......
26 กรกฎาคม 2548 12:37 น. - comment id 495807
รักแรก...มักสร้างรอยทรงจำอยู่ไม่รู้เลือน ไม่แปลกเลย... และ เราอาจกำลังรอ...รักครั้งสุดท้าย... ที่จะไม่อยู่กับเรา...แต่เพียงรอยทรงจำเท่านั้น เก็บหัวใจอนาถา...ไว้เพื่อให้รักครั้งสุดท้ายรักษา และ เยียวยา นะคะ ............................................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
26 กรกฎาคม 2548 12:48 น. - comment id 495813
อนาถนักรักแรกแหลกลาญซาก รอยเศร้าบากถากฝันจมวันหมอง สะอื้นร่ำครวญหาน้ำตานอง เกินกู่ก้องร้องใครให้ได้ยิน กำแพงรักแหลกล่มจมห้วงทุกข์ หวังพบสุขกลับหายในกระสินธ์ คิดครองคู่อยู่ข้างสร้างชีวิน เพียงเศษดินสิ้นค่าราคาใด ด้วยอ่อนโลกเดียงสาคราแรกรัก มิรู้จักมายาพาหวั่นไหว ตราบคราบคาวเข้าอาบฉาบหัวใจ และทิ้งไว้เพียงซากบากผจญ วันพรุงนี้ยังไกลเกินจะก้าว โอ้ตัวเราเพียงซากใจใครจะสน จำต้องเจ็บเหน็บหนาวเฝ้าฝืนทน รอหลุดพ้นสักวันหนึ่งมิพึ่งใคร ***ว่าจะเขียนแก้แล้ว กลัวคนอ่านเขาเซ็ง ก็เลยมาแนวเนี๊ยะ..พากันจมหล่มหรือป่าวเนี๊ยะ..
26 กรกฎาคม 2548 12:50 น. - comment id 495818
เศร้าอีกแล้ว ...เศร้าจัง เศร้าตลอด 10 วัน แล้วอีก 355 วัน จะป็นอย่างไร ?? ไม่มีใครตีค่าหัวใจของใครได้ แม้กระทั่งของตัวเองก็ตามที ไม่มีใครสูงส่ง ไม่มีใครอนาถา อยู่ที่ว่าเราจะมองด้วยสายตาแบบไหน ความรู้สึกอย่างไร ..ไม่ใช่กลอักร.... อย่าปฎิเสธเลยครับ ...หลับตาลงสิแล้วค่อยลืมตาขึ้นามองไปบนฟ้า แม้จะมีหมู่เมฆมาก แต่ก็ยังพอมีแสงสว่าง อยากให้แสงที่ อัลมิตราเห็นนั้นส่องมายังหัวใจ ให้กลับมาสดใส เริงรื่น ชื่นบานอีกครั้ง
26 กรกฎาคม 2548 12:59 น. - comment id 495827
ใจย้อมจะสำคัญเสมอกับทุกคน ใครไม่มีใจคนนั้นคงอยู่ไม่ได้ หรือว่าคนไหนไม่มีใจคนนั้นตายไง แล้วทำไมนะทำไมถึงคิดว่าใจไม่สำคัญ อิม.......เป็นห่วงจัง.......ใจทุกคนมีค่าเสมอนะเพื่อน......
26 กรกฎาคม 2548 13:15 น. - comment id 495846
มาบอกสูตรยาแก้ช้ำนะ เคยได้ยินมั้ย น้ำตาลิง น้ำผิงกได กินกได ทากได น้อยใจใครจ๊ะ ถามจริง
26 กรกฎาคม 2548 13:43 น. - comment id 495861
ตามมาดูกับคุณเสือ ด้วยคน
26 กรกฎาคม 2548 15:47 น. - comment id 495953
ไปลงทะเบียนไว้สิครับ นายทะเบียนชายบ้านกลอนก็เยอะแยะ ถ้าเหงาหนัก เดี๋ยวจะได้ฝากไก่แจ้ให้ซักตัวเอาไปเลี้ยงเป็นเพื่อน ยังไม่รู้ว่าใครกันที่แอบเอาไก่แจ้ไปปล่อยให้ที่บ้าน อุตส่าห์หนีไปที่อื่นแล้ว
26 กรกฎาคม 2548 16:47 น. - comment id 495978
หวังว่าคงไม่นั่งอยู่ตรงนั้นจนรถไฟมานะ ... ผิดหวังพลั้งแล้วจึง รับรู้ถึงซึ่งใจชาย ทุกอย่างหมดความหมาย แหลกสลายในพริบตา.... ...
26 กรกฎาคม 2548 16:54 น. - comment id 495980
หัวใจฉันไร้ซึ่งความรู้สึก ฤาสำนึกคิดอ่านให้ตามฝัน ฉันโดดเดี่ยวเดียวดายมาหลายวัน ปล่อยให้ฉันโศกตรมเฝ้าห้องนอน
26 กรกฎาคม 2548 20:45 น. - comment id 496045
โอ๊ะโอ๋....กินใจเหลือกำลัง โดยเฉพาะคำว่า \"ถ้าหัวใจเป็นกระดาษคงขาดวิ่น เจ็บจนชินชินจนชาจนสาสม\" ย่องมาให้กำลังใจปิยะมิตรยามท้อแท้
26 กรกฎาคม 2548 21:10 น. - comment id 496063
หลับตานึกภาพตาม........ความรู้สึกเหมือนอะไรบอกเหตุผลไม่ได้.......ถ้าเป็นคำพูดพอจะบอกได้ว่า ตัวละครในฉากอารมณ์ของเธอเหมือนเวลากำลังหยุดอยู่กับที่ ..... อืม จริงขอร้บ เพราะมากขอรับคุณ
26 กรกฎาคม 2548 21:23 น. - comment id 496068
**.. อยากบอกพี่อัลฯครับว่า ชอบ........ไพเราะและความหมายดี....... นี่แหละครับ คือแนวกลอนที่ผมชอบ คือ ใช้คำไม่ง่ายและไม่ยาก แต่นำมาเรียงร้อยได้อย่างสวยงาม
26 กรกฎาคม 2548 22:07 น. - comment id 496078
แบบ.. เรนไม่อยากเชื่อด้วยดิคะ..ใครน๊ า.. ผู้ชายใจร้ายคนนั้น.. คนที่ทำให้.. พี่อัลมิ..ร้องไห้... เค้า.. ต้องเก่ง.. แน่ๆเล้ยนะคะ.. ผู้ชาย.. ใจร้าย.. ที่ทำร้ายความรู้สึก.. ของผู้หญิงเก่ง.. แบบพี่อัลมิได้...
เรน.. ม่ายรู้.. เรนจะปลอบพี่อัลมิ.. ได้อย่างไร..นะดิคะ....
ก็เพราะ.. ในสายตา....พี่อัลมิ.. เรนเป็นเพียง.. เด็กเกเร... ตัวเบี้ยว... วันๆ.. ก็คอยเซ้าซี้...พี่ๆ..ให้รำคาญ...
แต่เรน.. ก็ .. อยากบอกพี่อัลมินะคะ.. ว่า .. เรน.. เป็นห่วง.. พี่อัลมิ... โปรดอย่าร้องไห้... และ โปรดอย่าเสียใจ... . กับคนที่ทำร้าย..ความรู้สึกของ...พี่อัลมินะคะ.. ก็.. พี่ชายบอกเรน.. ว่..า ความรัก..คือสิ่ง..ที่สวยงาม... และเรน.. ก็ชอบ... ให้ใครๆ... มีความรัก.... ผู้ชาย...คนนั้น.. ไม่เหมาะ.. ที่พี่อัลมิ.. จะรัก.. ก็เพราะ.. เค้า.. ไม่เห็น.. ไม่มอง.. ไม่รู้สึก...ในสิ่งที่พี่อัลมิ.. ให้.. มอบความรัก.. ที่มีค่า... และงดงาม.. ให้กับคนที่..รัก.. และต้องการ..พี่อัลมิ..นะคะ.. โปรดอย่ามองข้าม..ผู้ชาย.. แสนดี..คนนั้น.. ... ยิ้ม.. สวยๆ.. กับเรน.. อีกครั้ง.. นะคะ...
26 กรกฎาคม 2548 22:34 น. - comment id 496094
หัวใจอนาถาขอรับไว้ จะดูแลรักใคร่และถนอม ขอเธออย่าเสียน้ำตาและอย่ายอม พ่ายแพ้รอนลาร้างเพียงลำพังดูแล
26 กรกฎาคม 2548 22:44 น. - comment id 496101
One life is liveing by hope... Like here waitting for some one to help But never have someone...and Time never stoped...to wait anything That mean we still with weak heart and distress...
26 กรกฎาคม 2548 23:37 น. - comment id 496122
ร่ำรวย อนาถา วัดค่าที่ใด คุณอัลฯ กลอนเศร้าจัง แวะมาให้กำลังใจค่ะ
26 กรกฎาคม 2548 23:45 น. - comment id 496127
แน๊ ๆ มาอีกละรอก หัวใจอนาถา ไม่มีค่าสำหรับใคร ขบวนตู้รถไฟ ผ่านเลยไปมิใยดี วู้ ๆ ๆ ๆ ๆ
27 กรกฎาคม 2548 03:19 น. - comment id 496140
จะต้องอีกกี่ร้อยพันเศร้า หัวใจฉันถึงจะเศร้าเท่าหัวใจเธอ
27 กรกฎาคม 2548 09:55 น. - comment id 496218
ขอร้องเถิดเลิกเศร้า เลิกเหงา กลับมาเป็นพี่อิมที่สดใสร่าเริง คนเดิมเถิด ไม่มีใครดูแลหัวใจ น้องนี่ไงยังอยู่ทั้งคน
27 กรกฎาคม 2548 10:08 น. - comment id 496229
ยิ้มหน่อยน่ะคนดี..ไว้ว่างๆ จะมาต่อกลอนเล่นด้วยน่ะ.. ตอนนี้ขอมุดน้ำก่อนปลาฉลามมา..
27 กรกฎาคม 2548 10:17 น. - comment id 496234
คุณฤกษ์ .. หากแม้นอัลมิตราพอจะมี อัลมิตราก็อยากจะแบ่งปันให้ ตอนนี้แสนเข็ญนัก ลำพังอัลมิตราเองก็ไม่มี ไฉนเลยจะส่งมอบสิ่งที่ขาดหายไป เพื่อคุณฤกษ์จะได้ปรีดา เพียงยิ้มตอนนี้ อัลมิตรายังอัตคัตเลยค่ะ คุณสลักเสลา .. สมการแห่งความหวังนั้น จะมีผลสองด้านเสมอ คือสมหวังและผิดหวัง คราวนี้ อัลมิตราจนแต้มเสียเอง รู้ทั้งรู้ แต่ก็พลั้งจนได้ คุณลี่ .. จะพยายามรวบเหลือซากใจที่หล่นปนเปื้อนเศร้า ถึงแม้ยากจะซ่อมแซม แต่ก็คงเก็บรักษาไว้ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เขียนกลอน แก้พล๊อตของอัลมิตราไปเรื่อย ก็อาจถูกค่อนแคะว่า version ไม่เปลี่ยนไปจากเดิม ตรงนี้เข้าใจ และขอโทษที่มีส่วนทำให้คุณถูกกระทบ หากจะว่าไปแล้ว ต่างคนต่างใจ บางทีไม่อาจอธิบายบางอย่างได้ ถ้าเป็นอัลมิตรา อัลมิตราเลือกทำตามประสงค์ของตัวเองค่ะ คุณเรไร .. ไม่มีผู้ใดหรอก ที่เลือกเส้นทางที่จะทุกข์ ทุกข์แล้วทุกข์เล่า เศร้าแล้วเศร้าเล่า หากแต่สิ่งที่เผชิญ มันยากจะกลบความรู้สึกเจ็บปวดดั่งกล่าว และถ้าแม้อักษรพอจะบำบัดเศร้าได้บ้าง นั่นคงเป็นทางเลือกที่อัลมิตราทำ จะอีกกี่วัน อัลมิตราก็ไม่อาจตอบได้ เช่นเดียวกับ คงไม่มีผู้ใดตอบได้ว่า เหตุใดอัลมิตราจึงเป็นไป ไม่มีใครสูงส่ง ไม่มีใครอนาถา .. ไม่มีใครตีค่าหัวใจของใครได้กระทั่งตัวเองก็ตาม ทว่า .. อัลมิตราทำบางอย่างหาย แม้ว่าแสงสว่างนั้นจะส่องกลับมาที่หัวใจ แต่อัลมิตรา กลับพร่าเลือน .. คุณแก้วนิดา .. หากมีสิ่งให้เลือกสองด้าน ด้านหนึ่งคือไร้ใจแต่อยู่ได้ กับอีกด้าน มีหัวใจแต่กลับอยู่ไม่ได้ อัลมิตราจะขอเลือกไร้ใจ ค่ะ คุณเสือ .. น้ำตาลิง น้ำผิงกได กินกได ทากได ..?? สงสัยเป็นคาถาสำคัญ ถึงได้อ่านยากเย็นปานนั้น เสกคาถามใหม่ได้ไหมคะ เป็น น้ำตาลิง ม้าลายโอ๋ น้ำตาลิง ม้าลายปลอบ .. คุณแม่จิตร .. แล้วเขารู้ตัวมั๊ย คุณชัยชนะ .. เวลาที่คุณหนีไปที่อื่น เก็บทุกส่วนไปด้วยสิคะ อย่าเหลือหัวใจ ที่พอจะให้บางใครคลำทางได้ อีกอย่าง ไก่แจ้ ในเล้าของคุณมีตั้ง ๑๒ ตัว คุณซาตานซ่อนตน .. บางทีหัวใจที่มืดบอด คลำทางหนีจากสภาวะนั้นไม่เจอค่ะ คุณน้องจ๋า .. ( ..ต้องซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา หวังว่างเปล่าขณะใจโหยไห้หา ..) ค่ะ เป็นความรู้สึกนั้น คุณพรระวี .. ยามที่ท้อแท้ บางทีหมื่นแสนคำปลอบโยน ก็ไม่เท่าหนึ่งอ้อมกอดที่อบอุ่น บางทีหนึ่งอ้อมกอดที่เคยอบอุ่น กลับหนาว คุณสุญญะกาศ .. ดูเหมือนอัลมิตราอยู่ในสภาพนั้นมาหลายวันแล้ว ค่ะ คุณต่อง .. ขอบคุณมากค่ะ หัวใจยากที่จะบอกใครว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงแม้ว่าระบายออกมาบ้าง แต่ก็ยังล้นเหลืออีกเยอะ ค่ะ น้องเรน .. พี่อัลฯเอง ก็มีความเชื่อเสมอมาว่า ความรักคือสิ่งที่สวยงาม คือความปรารถนาดีต่อกัน ดังนั้น ความรักย่อมไม่ทำร้ายกัน สิ่งที่น้องเรน ไม่อยากเชื่อ อาจมีอีกมากนัก ที่ยังคงเป็นไป ค่ะ ไอซ์ .. รักเอง ช้ำเอง ... จะโทษใคร เขาขอความรัก ... หัวใจให้เขาเอง คุณ Imagine .. When we are out there in the dark We\'ll dream about the sun In the dark we\'ll feel the light Warm our hearts, everyone คุณร้อยฝัน .. หัวใจย่อมวัดค่าไม่ได้ หากแต่ความรู้สึกบางอย่าง ประเมินหัวใจตนเองได้ คุณดาวอังคาร .. ค่ะ บางทีการรอ ถูกการตอบสนองด้วยความ ไม่ไยดี คุณลักษมณ์ .. อัลมิตราเองก็ไม่รู้ว่า ลึกลงไปอีกเท่าใดที่ใจรู้สึกค่ะ คุณขลุ่ยหลิบ .. :) ขอบคุณค่ะ บางที การปล่อยหัวใจทิ้งขว้างไว้นาน เมื่อนำกลับมาดูแลใหม่ อาจไม่เท่าสภาพเดิมที่เคยมี คุณกุ้งหนามแดง .. ค่ะ ระลึกถึงนะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
27 กรกฎาคม 2548 11:13 น. - comment id 496256
ค ง มี สั ก ที . . ที่ ซ่ อ น โ ล ก . . ซ่ อ น โ ศ ก มิ ด ชิ ด . . ลิ บ ลั บ มิ ใ ห้ ค น เ ห็ น . .
27 กรกฎาคม 2548 15:43 น. - comment id 496403
หัวใจ ไม่มีค่าต่อใคร มีแต่เรานะคะ ที่จะเห็นค่า ^_^
27 กรกฎาคม 2548 15:52 น. - comment id 496406
หน้าส่วนตัว
ใจดวงน้อยคล้อยเคลื่อนคืนเดือนลับ
ดาวแวววับแต่ใจคนอนาถา
รวยระรินสิ้นหวังนั่งโศกา
กลั้นน้ำตาซ่อนสะอื้นในคืนตรม
มาเยี่ยมช้าไปนิด..แต่ยังไงก็ต้องมาจ่ะอัลมิตราฯ แวะมาเติมใจ
27 กรกฎาคม 2548 19:00 น. - comment id 496469
หัวใจไม่มีค่าสำหรับใคร แต่หัวใจ มีค่าสำหรับตัวเราเอง นะคะ คุณอัลฯ
27 กรกฎาคม 2548 21:25 น. - comment id 496520
คุณkeekie.. หัวใจดวงหนึ่งซึ่งร่ำไห้ ก็หวังหัวใจอีกดวงหนึ่งปลอบโยน คุณลอยไปในสายลม .. หากมีค่าต่อเขา เราฤๅเจ็บปวด คุณมนต์กวี .. ใจดวงนี้พ่ายยับเหมือนดับสิ้น รอเพียงให้ลมหายใจรวยระริน หมดสิ้นตามกัน คุณแมงกุ๊ดจี่ .. หากมีค่าต่อเรา เราควรรักษาไว้เอง มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
29 กรกฎาคม 2548 09:14 น. - comment id 497176
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. ตอนเด็ก เวลาอัลมิตราได้รับคำสัญญาจากใคร อัลมิตรามักตอบย้ำ \" ..จริงน๊า .. พูดแล้วคืนคำ มะรืนนี้ตาย กินยาเม็ดเจ็ดวันตาย กินยาถ่ายตายเร็ว ๆ ..\" ตอนนี้โตแล้ว .. เวลาเศร้าก็ขุดหาไส้เดือน..งุด งุด.. มาบอกว่าจะพาไปเที่ยว วันดีคืนดี อัลมิตราอาจทวงสัญญานี้น๊า ..
29 กรกฎาคม 2548 08:37 น. - comment id 497189
อากาศฃมุกฃมัว ฟ้าก็ครึ้ม คนก็เศร้า นั่งกอดเข่าเอาไม้เขี่ยดิน เหมือนเพลงเขาว่าเลย ไม่เอาน่าอัลมิตรา เดี๋ยวพาไปเที่ยว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
