ขอบคุณท้องฟ้า ที่ยังมองมาเมื่อฉันเหงา ขอบคุณแสงดาว ที่ทำให้ค่ำคืนเหน็บหนาวได้อุ่นใจ ขอบคุณสายลม ที่โอบกอดพร่างพรมยามหวั่นไหว ขอบคุณคนเคยเข้าใจ ที่เคยอยู่เคียงข้างกายตลอดเวลา ขอบคุณตัวเอง ที่กลายเป็นคนเก่งและแกร่งกล้า ขอบคุณทุกหยดน้ำตา ที่ที่ทำให้รู้จักคำว่า "อดทน" ขอบคุณความพ่ายแพ้ ที่ทำให้เรียนรู้ความอ่อนแอและสับสน ขอบคุณการจากไปของใคร 1 คน ที่สอนวิธีให้ผ่านพ้นมันไป ฉันยังอยากขอบคุณวันพรุ่งนี้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันจะมีมาถึงไหม ไม่รู้หรอกนะว่าโลกนี้ใครกำหนดมันให้เป็นไป แต่ทุกอย่างล้วนเป็นบทเรียนในใจที่สวยงาม อิอิ ขอบคุณเพื่อนๆๆที่แวะเข้ามาค่า
25 กรกฎาคม 2548 17:32 น. - comment id 495496
แหละคงต้อง ขอบคุรทุกสิ่งที่เจอ และทุกอย่างที่พบ ทำให้มีวันนี้... เป็นการคิดเชิงบวกได้น่านิยม...
25 กรกฎาคม 2548 20:48 น. - comment id 495552
ไม่เหมือนเราเลยคิดแต่เชิงลบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตลอดเลย
25 กรกฎาคม 2548 22:20 น. - comment id 495585
ขอบคุณใจดีๆที่มีให้ ขอบคุณรักใสๆในวันนี้ ขอบคุณจริงๆเธอที่แสนดี ขอให้ดวงใจนี้เป็นการตอบแทน
26 กรกฎาคม 2548 00:44 น. - comment id 495635
เพราะมากจ้า วิไม่เคยแต่งกลอนยาวๆแบบนี้ได้ซักที แล้วจะแวะมาอ่านใหม่นะ มิสซาเหมอจ้า จุ๊ฟๆ
26 กรกฎาคม 2548 01:50 น. - comment id 495649
............ขอบคุณที่แต่งกลอนให้ได้อ่านค่ะ...........
26 กรกฎาคม 2548 11:52 น. - comment id 495790
เป็นบทกลอนดีๆที่งดงาม ในทุกๆคำนิยามที่เธอให้ ขอบคุณทุกๆสิ่งที่กลั่นกรองจากใจ และความหมายที่จะให้...กับคนอ่อนล้าใจทุกคน