อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ทำไมยังรู้สึกเดียวดายอย่างนี้ อ้างว้างเหว่ว้าเหงาเศร้าเต็มที อยากจะมีใครสักคนที่เข้าใจเรา วันเวลาก็ผ่านมาเนิ่นนาน จักรวาลยังหมุนไปเหมือนเก่า ความเหงาก็ยังอยู่เคียงข้างเรา นับวันยิ่งรุมเร้าเรามากขึ้นกว่าเดิม จะมีไหมใครสักคนใครคนนั้น คนปลอบขวัญช่วยคลายเหงาให้ใจฮึกเหิม สิ่งใดขาดสิ่งไหนหายช่วยเพิ่มเติม มาช่วยเสริมสร้างใจให้เติมเต็ม
22 กรกฎาคม 2548 10:49 น. - comment id 494591
อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ก็น่าใจหายในใจฉัน กลับรู้สึกเหงามิเท่าทัน เพิ่มความร้าวหวั่นช่างมั่นใจ ชอบจังเลยค่ะ
22 กรกฎาคม 2548 11:09 น. - comment id 494604
ท่ามกลางผู้คน..มากล้นในคืนหลอกลวง..อิอิ.. **บินมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม
22 กรกฎาคม 2548 12:38 น. - comment id 494638
ผู้คนรายล้อมรอบกาย แต่คล้ายคล้ายไม่มีใครสักคน ดาวบนฟ้ามากมายเหลือล้น แต่ว่าบางคนกับมองไม่เห็นมัน ความรู้แบบนี้เรียกว่าสิ่งใดกัน หรือที่ฉันเรียกว่าความเหงาล่ะนั้น ใจเอยใจ...ไร้แล้วซึ่งความผูกพันธ์ คิดถึงคืนวันที่เคยมีใครบางคนเคียงข้างกาย ก็รู้สึกแบบนี้ ลึก ๆ ในบางครั้งที่อยู่กับตัวเอง ..