เดินตากฝนกลับบ้าน กลับความร้าวรานใจในวันนี้ บวกกับน้ำตาที่ไม่อยากให้มี แบกมันกลับบ้านทุกที เป็นอย่างนี้ตลอดมา อย่าลืมฝันต่าง ๆ ทิ้ง กับทุก ทุกสิ่งที่เคยมีเคยไขว่คว้า ให้จากไปพร้อมกับคราบน้ำตา กับหยาดฝนที่พรมมา ลอยขึ้นสู่ฟ้าพร้อมความรัก ความผูกพันธ์
19 กรกฎาคม 2548 19:35 น. - comment id 489980
ฝน..ไม่ได้มาพร้อมกับความเศร้าตลอดไปหรอกนะ
19 กรกฎาคม 2548 20:27 น. - comment id 493453
เดินตากฝนกลับบ้าน เอาความร้าวรานใส่ในกระเป๋า กับความรู้สึกที่ไม่อาจบรรเทา ในความเป็นเราที่แหลกสลายไป ก้มหน้าก้มตาเดินหน้าไปเรื่อยเรื่อย ไม่รู้สึกเหนื่อยเพราะท้อหวั่นไหว ความรู้สึกร้าวรานวิ่งพล่านอยู่ภายใน แถมเต็มหัวใจกับน้ำใสในแววตา เศร้าจังเลยค่ะ งั้นมาเดินเป็นเพื่อนร่วมทางนะค่ะ
19 กรกฎาคม 2548 18:52 น. - comment id 493638
เสร๊า...เศร้า
19 กรกฎาคม 2548 21:00 น. - comment id 493692
ผมเองก็ไม่ได้เดินตากฝนมานานแล้ว ตอนที่เดินรู้สึกฉ่ำดี ยิ่งเศร้า ๆ ด้วยนะ อยากให้สายฝนตกมาหนัก ๆ ไม่รู้เหมือนกันเปล่า
20 กรกฎาคม 2548 02:12 น. - comment id 493805
ฝนเนี่ยะ เป็นอะไรที่เป็นสื่อจริงๆ บางทีก็เป็นม่านของน้ำตาได้เหมือนกันนะขอรับ
20 กรกฎาคม 2548 13:27 น. - comment id 493968
ระวังจะไม่สบายนะคะ