อ้างว้างอยู่บนความผูกพัน แต่ละวันผ่านไปด้วยความหม่นไหม้ จมอยู่กับน้ำตาในความรู้สึกที่ว่าไม่มีใคร เจ็บปวดหัวใจ...ที่เธอมาจากไปไม่เหลียวแล ฉันคงมีค่าเท่านี้สินะ คน ๆ หนึ่งที่เธอไม่เคยคิดจะแยแส ฉันก็แค่ผู้หญิงที่มีแต่ความอ่อนแอ ผู้หญิงที่มีแต่ความพ่ายแพ้ ไม่เคยแม้แต่จะชนะใจตัวเอง
17 กรกฎาคม 2548 13:08 น. - comment id 492688
คนทุกคน เกิดมา ต้องมีบ้าง ขอจงสร้าง ความมั่นใจ ให้เข้มแข็ง แม้เหนื่อยนัก จงหยุดพัก เพื่อเอาแรง อย่าเสแสร้ง เรื่องรัก เดี๋ยวเจ็บตัว...
17 กรกฎาคม 2548 14:17 น. - comment id 492713
อืม..ค่ะ.. แค่เอาชนะใจตัวเองได้ ก็รู้สึกภูมิใจราวกับเป็นผู้ชนะ .. แต่ความจริง คือเ รื่ อ ง ย า ก นั ก . .
17 กรกฎาคม 2548 14:33 น. - comment id 492724
อ้างว้างอยู่ด้วยความโดดเดี่ยว ข้างกายเปลี่ยวเที่ยวเสาะหา ใครบางคนที่คอยซับน้ำตา บางเวลาที่หนาวใจ โอ้วันนั้นจะมีหรือ หากไม่รื้อมาแก้ไข ด้วยความรักความห่วงใย จากใครที่ให้ในวันร้ำลา อ่ะ นั้นแน่ๆๆ ความรักมีทั้งสุขและทุกข์ ฉนั้นจนสุขไว้ก่อน เจียมเวลาพาตัวให้ดีและจะปลื้มปิติที่ได้เข้าหา (ความรัก)
17 กรกฎาคม 2548 17:02 น. - comment id 492764
เราไม่ได้แพ้นะคะเพียงแต่ถอยมาตั้งหลักใหม่เท่านั้นเองค่ะ
18 กรกฎาคม 2548 13:27 น. - comment id 493058
ฉันคงเป็นแค่ผู้หญิงขี้แพ้ ที่มักจะอ่อนแอและสิ้นหวัง อยู่กับอดีตจอจ่มอยู่ในภวังค์ กับความรักที่พิณพังเป็นคนสิ้นหวังเดียวดาย เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
3 กันยายน 2548 20:57 น. - comment id 511359
ใช่วันนี้เราแพ้ แต่ขอบอกเราจะไม่แพ้ไปตลอดหรอกนะ เราจะต้องชนะสักวัน ขอเป็นกำลังใจ ให้คนสู้