หน้าส่วนตัว
เราพบกันวันที่ฟ้าสีหม่น
กาลผ่านพ้นแยกทางร้างกันก่อน
นิยายรักน้ำเน่าเราขาดตอน
เธอจากจรไปกับเขาเข้าวิวาห์
หลายปีผ่านผันไปไม่มีข่าว
ทุกเรื่องราวลบเลือนเหมือนสิ้นค่า
มีเพียงความว้าเหว่บางเวลา
ฉันเยียวยาแผลใจทุ่มให้งาน
อาจเพราะรักน้อยไปจึงไม่เศร้า
จนใครเขารับทราบความหยาบกร้าน
ไร้ร่องรอยอกหักรักร้าวราน
ฉันสอบผ่านความช้ำปิดตำรา
รู้ข่าวเธอวันนี้มีลูกสอง
สวมสร้อยทองเพชรหรูดูสง่า
คฤหาสน์โอฬารตระการตา
เป็นภรรยาที่ดีแม่ศรีเรือน
ไม่คาดคิดชีวิตรักกลับหักเห
ผัวเกเรวาดลวดลายหาใครเหมือน
บ้านเคยสุขกลับเศร้าเข้ามาเยือน
ใจสะเทือนเตียงหักรักขาดตอน
เราพบกันวันนี้ฟ้าสีเศร้า
ถ่านไฟเก่าเผาไหม้ไฟเริ่มอ่อน
ไม่เหลือความห่วงใยอาลัยอาวรณ์
คงไม่ย้อนอีกหน..คนละทาง
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 14 ก.ค. 2548 22:55 น. - ID 78572 
2539
16
0
14 กรกฎาคม 2548 23:10 น. - comment id 491698
เราพบกันวันนี้ฟ้าสีเศร้า แต่ไม่ย้อนเหมือนเก่าเข้าใจไหม เพราะเคยเจ็บเหน็บหนาวและร้าวใจ เกินจะให้อภัยเธอได้เลยแต่งได้ดีค่ะ
14 กรกฎาคม 2548 23:39 น. - comment id 491731
ขอบใจที่บอกให้ได้คิด แต่ก็จิตใจดีไม่มีเหมือน ไม่แย่งใครให้แสบแยบลาเลือน ต้นงิ้วคงเลือนลาพาจรเรา เราไม่เคยแย่งผัวชาวบ้านเขา ให้ใจเศร้าไปกับชีวิตเขลา มีแต่ความคิดที่ดีในใจเรา ไม่เป็นเงาเขาหรอก บอกเอาบุญ จะว่าไป คิดผิดรึป่าวนี่ ลูกสาม มีแล้วของชาย เมียเขาฉุน ทำไปใยบอกให้เอาเป็นบุญ เพราะบุญคุณ ให้ใครไปเราไม่จำ ไม่เคยมีอะไรในกอไผ่ แค่ซักไซร้ยามเขาถามความให้ขำ อย่ามาล่นเข่นเอาความระยำ ไม่มีคำว่าสาย เพราะไม่ได้เป็นชู้กัน
14 กรกฎาคม 2548 23:41 น. - comment id 491734
อยากอ่านกลอนหวานๆ ของคุณครูใหญ่ดูบ้างนะคะ ..................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
15 กรกฎาคม 2548 00:02 น. - comment id 491748
ชอบของขม ชมเด็กสาว เล่าความหลัง... อาการแรกเริ่มของคนอายุมากเพราะหลาย...อ้ายครู
15 กรกฎาคม 2548 00:47 น. - comment id 491771
% 19%
15 กรกฎาคม 2548 01:17 น. - comment id 491780
เดี๋ยวจะมาแต่งแข่งนะคะพี่ หนูสอบเลยหายไปพักนึง กะจะเอาเรื่อง...อกหักเพราะรักครู... อันนี้เรื่องจริงอิงเป็นกลอน แต่ตอนนี้ขอดองไว้ก่อนค่ะ สมองซีกซ้ายหนูมันหยุดทำงาน เหนื่อยๆๆๆๆ
15 กรกฎาคม 2548 03:47 น. - comment id 491783
เรื่องเพลงที่แต่ง เป็นแนวที่จะดัง ส่งถึงครูสลาน่าจะไปถึงแกรมมี่โกลด์ ผมเห็นครูใหญ่ในมิวสิกวิดีโอ เป็นภาพที่จะชัดขึ้นชัดขึ้น เรื่องความรัก.. บางคนก็คงเกิดมาเพื่อให้เรารักเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อครองคู่ อยู่คนเดียวผมว่าคือสุดยอดของความสุขแบบอิสระ แต่ในวัยหนุ่มๆผมก็แสวงหามัน.. เจ้าความรักแบบเป็นห่วง..เป็นบ่วง ล้มลุกคุกคลานกับความรักก็หลายหน แต่ผมไม่เคยนึกชังอดีต มันทำให้ได้ยิ้มๆเมื่อนึกถึง ได้เจอคนของวันวานก็ได้พูดคุยถามไถ่ เขาก็ถามผม.. ยังทำนั่นทำนี่ที่เขาเคยรู้จักอยู่ไหม ผมก็บอก.. เลิกทำไปหลายอย่างแล้ว และหลายๆอย่างมันก็ยังคงเป็นความฝันอยู่ ไม่ได้ทำจริงๆจังๆเสียที แต่คนของวันวานบางคน ก็เหมือนที่ครูใหญ่เขียน เศร้าใจด้วยที่เขาเป็นอย่างนั้น แต่เราก็เดินคนละเส้นทางไปแล้ว แม้คิดก็ช่วยอะไรไม่ได้อีก ได้อ่านงานหลากแบบก็เพลินดีครับ งานของครูใหญ่ ถ้อยคำอยู่ตัวอยู่แล้ว และผมก็รับรู้ลักษณะที่อยู่ตัวแบบนี้ครั้งแรกตั้งแต่ตอนที่ครูใหญ่เขียนลงหนังสือ สมัยเป็นนักศึกษา มข. กับในเทคโนโลยีชาวบ้าน เป็นต้น
15 กรกฎาคม 2548 07:04 น. - comment id 491800
อาจารย์คะ ... แต่ถ่านไฟเก่าหนูมานแรงนะ .. แค่ประกายไฟก็ติดแล้วค่ะ ..
15 กรกฎาคม 2548 10:14 น. - comment id 491841
ถ่านไฟเก่าสิ้นเชื้อเหลือเพียงเถ้า ความว่างเปล่าเท่านั้นมาแทนที่ เรื่องผ่านแล้วผ่านไปไม่ใยดี ยากจะมีเชื้อไฟให้ลุกโชนเอาเบนซิน 95 มาฝากค่ะ
15 กรกฎาคม 2548 10:50 น. - comment id 491865
กลับมาอีกครั้ง ... ถ่านไฟเก่าดับหมอดเหลือเพียงควัน คืนและวันที่ผ่านมาทำชาเฉย เพียงบางครั้งคิดถึงบ้างเรื่องผ่านเลย บางครั้งเคยนึกในใจให้ลุกโชน *^_^* ... อ่านแล้วก็ต้องกลับมาอ่านอีก ... บางที ความอาวุโส ( เขียนถูกเปล่านะ ) ทางด้านจิตใจ ผ่านอะไรมาเยอะกว่าทำให้ความคิดบางอย่างหยุดได้ แต่กับคนบางคน บางทีก็คิด คิดให้มันกลับมาเหมือนเดิม อยากเริ่มใหม่บ้าง แต่ด้วยเหตุผลนานับประการ ที่ต้องทำให้หยุดแค่เพียงความคิดเท่านั้น หลาย ๆ เรื่องอาจต้องใช้เวลา ที่จะทำให้ ถ่านไฟเก่าที่มี มันดับสนิทไม่เหลือแม้แต่เท่าถ่านจริง ๆ
15 กรกฎาคม 2548 10:59 น. - comment id 491872
ถ้าคนๆนั้นได้ฟัง คงสะอึกไปเลยค่ะ
15 กรกฎาคม 2548 14:34 น. - comment id 492022
นึกถึงเพลงรักสาวลูกสองเลยวุ๊ยท่านครูใหญ่...ถ่านไฟเก่า..อย่าให้คุอีกน๊า...ไปหละ
15 กรกฎาคม 2548 17:12 น. - comment id 492095
ทั้งวรรคขึ้นและวรรคท้าย เหมือนได้อ่านความรู้สึกตัวเอง สงสัยชอบสถานีใจในอารมณ์แบบนี้ครับ... เยี่ยมจริงๆครับ สวัสดี
15 กรกฎาคม 2548 17:13 น. - comment id 492096
อ่านงานคุณเสมอนะคะ เขียนได้ประทับใจมาก เนียนจริง ๆ
15 กรกฎาคม 2548 17:17 น. - comment id 492100
สุดสัปดาห์มาถึงแล้วขอบคุณผู้หญิงไร้เงาที่นอนดึกได้อ่านเป็นคนแรก เคยเป็นแบบนี้อ๊ะป่าวล่ะ
.................................................... คุณทรายกะทะเล Dครับ
............................................................. คุณลี่..รอก่อนนะ ยังไม่มั่นใจกับกลอนหวาน ๆ แต่งสมัยเป็นวัยรุ่น เพ้อเจ้อมาก
......................................................... น้องซาตาน พี่ยังไม่แก่หรอกน้อง แม้จะมักกินของขมก็ตาม
............................................. คุณกอดหมอนฯ ไฟเก่าครูใหญ่ดับสนิทแล้ว แต่ไฟใหม่นี่โหมแรง
...................... น้องยังเยาว์ พี่รออ่านบทกวีฃองน้องเสมอ เรียนปีไหนแล้ว แอบมักครูตอนไหนล่ะ
....................................................... ก่อพงษ์ ผู้มีความหลัง บางที่ บางครั้ง ความหลังก็ทำให้ทุกข์ บางทีมันก็ทำให้สุขได้บ้าง วัน ๆ เรายุ่งมากจนไม่มีโอกาสคิดถึงความหลังเลย ทั้ง ๆ ที่บางเรื่องมันก็โสภาออกปานนั้น
....................................................... คุณการ์ตูน บอกแล้วว่าเรื่องนี้จริงและอิงนิยาย อิอิ
ขอบคุณแฟนเพลงของสายัณห์ครับผม ใครอ่านแล้วยังไม่คอมเมนต์ก็กล้า ๆ หน่อย แลกปลี่ยนความเห็นกัน เผื่อจะเจอสถานการณ์จริงแบบนี้มั่ง ซำบายดีครับ
15 กรกฎาคม 2548 17:21 น. - comment id 492102
ขอบคุณแทนคุณ ฯ ที่แวะมาเสมอ บอกตามตรงไม่ถนัดแนวนี้ เคยเขียนตอนวัยรุ่น (ตอนนี้ก็วัยรุ่นอยู่นั่นแหละ) อ่านกลอนคุณที่เขียนถึงความหลังก็เลยคิดถึงความหลัง บางตอนขึ้นมาบ้างเป็นแรงบันดาลใจให้เขียนกลอน
15 กรกฎาคม 2548 17:22 น. - comment id 492104
D ครับ พระจันทร์เศร้า ผมนะเนียนได้ทุกเรื่อง 555 ขอบคุณที่ติดตามครับ
15 กรกฎาคม 2548 21:16 น. - comment id 492171
เพราะชีวิตไม่ได้สูตรสำเร็จที่ถูกปรุงแต่งไว้อย่างงดงามเสมอไป หลายหนที่อัลมิตราได้ฟังเรื่องราวเช่นนี้จากรุ่นพี่ จากผู้ใหญ่ที่นับถือ .. ที่ทำได้ คือ พกคำถามกลับมาตามตนเองเสมอ .. ว่า ความสุข คืออะไรกันแน่ บางคนดิ้นรนแสวงหา โดยหารู้ไม่ว่า เมื่อก้าวเท้าเข้าสู่อาณาจักรนั้นแล้ว .. อาจโดนเผาทั้งเป็น คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ไม่รู้ว่า ยังใช้ได้อยู่อีกไหม สำหรับความหมายนี้
16 กรกฎาคม 2548 08:43 น. - comment id 492248
ชีวิตคนเราก็ผิดพลาดกันได้บ้างสิ...จริงไหม... รักคือการให้อภัย มิใช่รึ... สวัสดีค่ะ
16 กรกฎาคม 2548 10:19 น. - comment id 492265
ถึงตัวเป็นของคนอื่นไป แต่ใจยังเป็นของพี่นะ อิอิ
17 กรกฎาคม 2548 19:09 น. - comment id 492785
จบดีจัง..
18 กรกฎาคม 2548 10:20 น. - comment id 492926
D ครับ คุณฤกษ์ ก็อยากได้ทั้งใจ อยากได้ทั้งตัวอะคุณ Dark side of mind แปลดีไหมเนี่ย ขอบคุณที่คอมเมนต์ครับ โปรดติดตามตอนต่อปาย.....เด็ดกว่านี้เยอะ
20 กรกฎาคม 2548 12:28 น. - comment id 493926
ใช่สินะ กอกก คนเราพลาดได้ แต่บางที่ เราก็ช่วยเขาได้เท่านี้แหละ
11 สิงหาคม 2549 21:41 น. - comment id 596975
บังเอิญพลัดหลงเข้ามาได้อ่าน..ครูใหญ่มีเรื่องราวประมาณนี้ด้วยเหรอคะ สงสัยเพราะถ่านไฟเก่าถึงทำให้ครูใหญ่มีไฟใหม่อยู่ตลอดเวลา อ๊ะ อ๊ะ อย่างเพิ่ร้อยตัวเพราะถ่านไฟ ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น หากกำลังชื่นชมที่มีไฟใหม่ลำหรับการงานเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
