ครั้งแรกที่เจอเธอ ใจมันก็เพ้อตะโกนว่าใช่ ครั้งแรกที่สายตาตรงใจ รู้สึกว่าทำไมทำไม...หยุดมองเธอไม่ได้ ทำไมกัน ทั้งที่คนก็พลุกพล่าน แต่ในสายตาที่ผ่านมีแค่เธอคนนั้น โธ่ หัวใจ นี่เป็นอะไรกัน มันก็ตอบว่าเธอโดนใจฉัน...อย่างแรง และแล้วในวันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา อยู่อยู่เธอก็เดินเข้ามานั่งข้างข้าง ใจที่จืดชืดได้ถูกแต่งแต้มด้วยสีบางบาง แต่ก็เพียงพอที่จะสุกสว่างกลางใจ ไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยเจอคนที่ให้มองอย่างเดียวไม่ได้ ไม่เคยรู้สึกว่าต้องการมีใครใคร แต่เธอก็มารบกวนหัวใจ แล้วใจมันก็สั่งไปว่า ชอบ เธอ
10 กรกฎาคม 2548 04:28 น. - comment id 489968
เพราะมาก อ่านเพลินสบายใจ
10 กรกฎาคม 2548 16:24 น. - comment id 490099
รักเค้าแล้วหรอ คนนั้นหนะ คนัน้นหนะ คิคิ
10 กรกฎาคม 2548 22:42 น. - comment id 490246
ถึงคุณอาภาภัส ดีใจจัง ที่กลอนบทนี้ทำให้คุณรู้สึกดี ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทายกันนะคะ ถึงคุณยู จุ๊ๆๆ อย่าเอะไป เดี๋ยวเค้าได้ยินน่ะ อิอิ ขอบคุณที่มาร่วมรับความรู้ดีๆกันนะ
11 กรกฎาคม 2548 10:03 น. - comment id 490346
แ ล้ ว วั น นั้ น จ ะ ม า ถึ ง ป ร ะ ตู บ้ า น ห นึ่ ง จ ะ เ ปิ ด อ อ ก . . . แ ล ะ เ ธ อ ค ง ค้ น พ บ จุ ด ห ม า ย ห ลั ง ป ร ะ ตู มี ส า ย รุ้ ง ด ว ง ด า ว พ ร่ า ง พ ร า ย เ ธ อ จ ะ ไ ด้ พ บ กั บ ค ว า ม ห ม า ย ที่ ว่ า คุ้ ม ค่ า ม า ก ม า ย กั บ บ า ง สิ่ ง ที่ เ ฝ้ า ร อ ----- กลอนน่ารักจัง
12 กรกฎาคม 2548 03:53 น. - comment id 490714
ถึง คุณ พันดาว จะรอนะ...จะรอวันที่ประตูบานนั้นเปิดออก ไม่ว่าเบื้องหน้าประตูบานใหญ่จะเป็นเช่นไร...มีสายรุ้งพราวแสง...หรือมีดาวอ่อนแรงริบหรี่...เพราะการเปิดออกของประตูบานนี้...มันมีค่า...คุ้มค่ากับการรอคอยเสมอ
13 กรกฎาคม 2548 01:38 น. - comment id 491033
บางการกระทำ ผู้กระทำเองก็ยังไม่เข้าจาย เพราะมานเปงสื่อภายใน ที่ออกมาโดยไม่รู้ตัว
15 กรกฎาคม 2548 04:23 น. - comment id 491784
ถึง คุณ เด็กลูกปัด ค่ะ เป็นสื่อภายใน ที่ไม่ค่อยอยากให้เค้ารู้ตัว อิอิ