อย่าเอาคำว่ารักมาฉุดรั้ง ถ้าคิดจะทิ้ง ๆ ขว้างๆให้หวั่นไหว พอแล้วเธอบทเรียนที่มีมันสอนใจ ระหว่างเราขอปิดตายให้จบกัน เคยเจ็บช้ำเท่าไหร่จำได้ดี เธอเองก็ไม่เคยมีท่าทีแม้สงสาร ฉันเป็นคนใหม่ไม่อยากได้อะไรมาผูกพัน ประตูบานใหม่ของฉันไม่อยากใช้กุญแจดอกเดิม
3 กรกฎาคม 2548 23:40 น. - comment id 487941
...เธอรู้ไหมหากวันใดที่ฟ้าเหงา กระแสธารแห่งดวงดาวคงหม่นหมอง เมื่อฟ้าเหงาดาวยิ่งเศร้าเฝ้าแอบมอง อยากทอแสงให้ฟ้าทองผ่องอำไพ ..แต่ดาวน้อยไม่แข่งแสงตะวันกล้า รู้ว่าฟ้าคิดถึงเพียงตะวันฉาย ไม่สำคัญว่าฟ้าคิดถึงใคร จะส่องแสงต่อไปเป็นเพื่อนเธอ + กลอนเส้าอีกแล้วอ่า อย่าจมกับความทุกข์มากนะ ไม่ดีกับสุขภาพ +
4 กรกฎาคม 2548 17:31 น. - comment id 488242
ปิดประตูทุกบาน ปิดบานหน้าต่างทุกหน พอแล้วความเศร้าจึงเฝ้าเตือนตน ไม่อยากมีใครสักคนกลัวความหมองหม่นจนล้นใจ ปิดตายแล้วค่ะสำหรับเรา
5 กรกฎาคม 2548 15:54 น. - comment id 488505
ประตูบานใหม่ไม่อยากใช้กุญแจดอกเดิม- - -ลึกซึ้งจิงๆ แวะมาทักทายเพื่อนเก่าค่ะ ยังจำท้องฟ้าผืนนี้ได้รึเปล่าน้า ว่างๆจะมาpostกลอนให้อ่านนะ
5 กรกฎาคม 2548 15:59 น. - comment id 488510
ขอบคุณทุกๆ กำลังใจนะค๊ะ ขอบใจนะหยกที่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจกิมาตลอดนี่มันก็แค่ความรูสึกในจินตนาการน่ะเพราะตอนนี้กิไม่เส้าแร้ววววว
5 กรกฎาคม 2548 16:00 น. - comment id 488513
ขอบคุรผู้หญิงไรเงาด้วยนะค๊ะ คุณเป็นอีกคนที่แวะมาment ให้กิบ่อยมาก กิชื่นชอบในผลงานคุณเช่นกันนะค๊ะ
5 กรกฎาคม 2548 16:01 น. - comment id 488514
ขอบคุณค่าท้องฟ้า ที่แวะมาทักทายกัน