ฉันนั่งบนม้านั่งยาวตัวเก่า

Zagaie

ฉันนั่งบนม้านั่งยาวตัวเก่า
ทาสีขาวตัวที่เราเคยเคียงคู่
สนามหญ้าดูแห้งไปตอนเธอไม่อยู่
อะไรๆดูหดหู่เกินไป
นกพิราบฝูงที่เราเคยมาเลี้ยง
มามองเมียงเหมือนถามว่าเธอไปใหน
ฉันโปรยปรายทานตะวันพลันตอบไป
ให้พิราบช่วยบินไปตามหาที
ฉันนั่งบนผืนหญ้าฟ้าหม่น
คิดถึงคนที่จากไปไร้แวววี่
ยอดหญ้าไหวเพียงแผ่ว หมดแรงแล้วคนดี
แต่ฉันยังจะนั่งอยู่ตรงนี้ รอเธอ				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    24 ธันวาคม 2544 01:35 น. - comment id 26917

    อ่านแล้วนึกถึงวันเก่าๆ ที่เขาดินจัง....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน