เสียงน้ำฝนหยดลงข้างๆหู ใจหดหู่เรื่องรักที่เจ็บช้ำ ถึงนานแล้วก็ยังคงทุกข์ระกำ ฉันยังจำเรื่องเก่าร้าวรานใจ ไอเย็นๆสัมผัสที่ผิวกาย ใจสลายน้ำตารินไม่หยุดไหล ใจเจ้ากรรมไม่เคยรู้เลยรึไง ว่ามันไม่มีเธอข้างๆกัน มองดูจันทร์สีเทาๆเมาน้ำฝน หนาวซะจนกายเจ็บที่ผิวหนัง ฮัมเพลงเศร้าคลอเบาๆให้ฝนฟัง ช่างน่าชังความรักเจ็บเจียนตาย
29 มิถุนายน 2548 19:27 น. - comment id 486130
ใจเอ๋ยใจ เป็นเช่นไรยากที่จะหยั่ง ใจที่เคยให้เขาร้าวสิ้นกำลัง ใจหนอใจอย่าได้พังเพราะเขาอีกเลย
29 มิถุนายน 2548 21:52 น. - comment id 486182
ไอเย็นเย็นสัมผัสที่ผิวกาย แต่ไม่อาจจะบรรยายภายในใจฉัน ว่าเจ็บปวดยิ่งกว่าความเหน็บหนาวที่เจอกัน และสิ่งสำคัญน้ำในใจนั้นยังไม่หยุดไหลเลย กลอนน่ารักดีค่ะ