..........รุ่งอรุณแห่งวันฟ้าใส มีหมอน 2 ใบ และใจเหงาเหงา มีบทเพลงแห่งความความฝันร่วมขัดเกลา วัแสนเหงาได้ซาบซึ้งตรึงดวงใจ ..........ถึงจะเช้าแต่ว่าเรายังอยากนอน ไม่อยากถอนจากความฝันที่เคยใฝ่ ได้นิทราถึงคนรักจากแดนไกล ในฤทัยร่วมบรรเลงเพลงรักลวง .........ถึงจะค่ำนอนไม่หลับจับใจเพ้อ ยังละเมอคอยแต่เธอที่ฝันหวง หากเพียงเธอเป็นชีงิตเป็นคู่ควง ใจทั้งดวงสิ้นทั้งกายถวายแด่เธอ .........แต่ถ้าเธอไม่คิดรักไม่คิดซึ้ง จะไม่ดึงจะไม่ยื้อไม่รื้อฟื้น ขอแค่ฉันได้หลับฝันทุกวันคืน แม้หลับตื่นขอมีเธอแค่เสี้ยวใจ...................
25 มิถุนายน 2548 09:10 น. - comment id 484134
คิดถึงหมีพู
25 มิถุนายน 2548 10:25 น. - comment id 484136
ขอมีเธอแค่เสี้ยวใจในวันนี้ นอนหลับฝันดีจนตื่นสาย เพราะรู้รักรู้เรามิเสื่อมคลาย ต่อให้สายก็จะนอนคิดถึงเธอ น่ารักดีนะ
25 มิถุนายน 2548 12:19 น. - comment id 484169
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และขออภัยที่พิมพ์ผิดนะค่ะ ครั้งหน้าจะรอบคอบกว่านี้ค่ะ ขอขอบคุณ.........
25 มิถุนายน 2548 13:02 น. - comment id 484182
วันนี้ฉันนอนตื่นสาย เพราะยังมิคลายจากความฝัน ได้พบเธอในคืนและวัน ได้ฝันว่าเรากลับมารักกัน +++กลอนเพราะมากๆเลยค่ะ+++
25 มิถุนายน 2548 19:05 น. - comment id 484308
กลอนซึ้งจัง...
25 มิถุนายน 2548 22:51 น. - comment id 484336
คุณเป็นคนที่น่ารักมากๆๆ แต่งกลอนก็เพราะ อยากเป็นคนนัยฝันจัง น่าอิจฉา ขอ เป็นกำลังจัยหั้ยนะ แต่งกลอนเพราะๆๆ มีผลงานดีๆๆ มาหัยเราได้ชื่นชมอีกนะ ......ดาวแห่งรัก.... คุณเป็นนางฟ้าของผมนะ
25 มิถุนายน 2548 22:59 น. - comment id 484339
ชอบมากเลยนะ..ตั้งเพราะทั้งซึ้ง ผมเป็นกำลังจัยหั้ยนะ......เน้จัง
26 มิถุนายน 2548 13:02 น. - comment id 484482
อยากรู้จังว่าทำไมเข้ามาเขียนกลอนไม่ได้ช่วยบอกหน่อยสิว่าต้องเข้าที่ไหนมันงงไปหมดแล้ว