หัวใจเธอ...เคยไหม...ที่จะรู้ ว่าทำร้าย...ใครอยู่...ทุกวันหนา เฝ้ามองเธอ...รักเธอ...ทุกเวลา แต่เธอลา...ร้างไกล....มิไยดี น้ำตาเอ่อ...ล้นหัวใจ...มีใครเห็น มิเคยเป็น...มิเคยรู้...มิสุขศรี เจ็บดวงใจ...ใครจะรู้...นะคนดี รักที่มี...เธอไม่เห็น...ไม่สนใจ รอสักวัน...ที่เธอจะ...เห็นค่า วันเวลา...ผ่านไป...ใจหวั่นไหว จะมีไหม...ที่สักวัน...เธอเข้าใจ ว่ามีใคร...เฝ้าคอย...รอแต่เธอ มองท้องฟ้า...ราตรี...มืดหม่นหมอง แสงเรืองรอง...ของจันทร์หม่น...อยู่เสมอ มองสุดฟ้า...เคว้งคว้าง...พลางพร่ำเพ้อ ว่ารักเธอ...ใจร้อง...ก้องระทม
19 มิถุนายน 2548 21:06 น. - comment id 481570
ลอยล่องมองเหม่อเพ้อชวนฝัน เหตุใดกันเธอนั้นมองไม่เห็น ทำทุกอย่างทุกทางให้ได้เป็น เกินความซ่อนเร้นที่เธอไม่สนใจ หายไปนานนะสวัสดี
19 มิถุนายน 2548 21:32 น. - comment id 481580
..สื่อได้ไพเราะ.. มากด้วยดิคะ .. เรน..แวะมา.. ทักทายนะคะ ..
20 มิถุนายน 2548 09:06 น. - comment id 481661
เข้ามาทักทายนะครับ ชื่นชมผลงานฮับ และชอบนามปากกา คุณจังเลยครับ
20 มิถุนายน 2548 19:22 น. - comment id 482070
มาเป็นกำลังใจให้สมหวังนะคะ ^^
23 มิถุนายน 2548 01:03 น. - comment id 483119
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
24 มิถุนายน 2548 08:23 น. - comment id 483633
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ