"ถึงคู่"

น.นิรัติศัย

คืนหนาว       ดาวดวงคล้อย   ลอยอดสู
คิดถึงคู่          เดียวดาย         อยู่แห่งหน
จากขวัญตา    มาแรมปี         พี่สุดทน
ฟ้าเริ่มหม่น   ฝนพร่ำ            ช้ำอุรา
เทือกเขาสูง   ห่างไกล           ในเมืองหลวง
คงเป็นดวง     ของพี่              ที่มาหา
ศุกร์ที่สิบ        เดินทาง         จากบ้านมา
อยู่ไขว่คว้า     หาวิชา          พาติดตัว
อีกสามปี         ข้างหน้า        พี่จึงกลับ
น้องคงรับ        ใจไว้          ไม่หนายหนี
อยากให้รู้       ว่าใน           ดวงใจนี้
มีเพียงน้อง    คนดี           ที่หมายปอง				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    19 มิถุนายน 2548 13:21 น. - comment id 481465

    หากคิดถึงถึงคู่รู้วิชา
    จากบ้านนามาหาจูดหมาย
    ร่ำเรียนเพียรอุตส่าห์มากมาย
    ผลที่ได้อาจจะไม่ใช่ในตัวตน
    
    สวัสดีนะ
  • น.นิรัติศัย

    20 มิถุนายน 2548 18:07 น. - comment id 481999

    ตัวตนนั้นใครกันหนา
    หาวิชาดีไหมใยต้องคิด
    หาไปเถอะหาไปไม่หลงติด
    ว่าต้องคิดทำไมในตัวตน
    
    สวัดดีเช่นกัน....งิๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน