คืนหนาว ดาวดวงคล้อย ลอยอดสู คิดถึงคู่ เดียวดาย อยู่แห่งหน จากขวัญตา มาแรมปี พี่สุดทน ฟ้าเริ่มหม่น ฝนพร่ำ ช้ำอุรา เทือกเขาสูง ห่างไกล ในเมืองหลวง คงเป็นดวง ของพี่ ที่มาหา ศุกร์ที่สิบ เดินทาง จากบ้านมา อยู่ไขว่คว้า หาวิชา พาติดตัว อีกสามปี ข้างหน้า พี่จึงกลับ น้องคงรับ ใจไว้ ไม่หนายหนี อยากให้รู้ ว่าใน ดวงใจนี้ มีเพียงน้อง คนดี ที่หมายปอง
19 มิถุนายน 2548 13:21 น. - comment id 481465
หากคิดถึงถึงคู่รู้วิชา จากบ้านนามาหาจูดหมาย ร่ำเรียนเพียรอุตส่าห์มากมาย ผลที่ได้อาจจะไม่ใช่ในตัวตน สวัสดีนะ
20 มิถุนายน 2548 18:07 น. - comment id 481999
ตัวตนนั้นใครกันหนา หาวิชาดีไหมใยต้องคิด หาไปเถอะหาไปไม่หลงติด ว่าต้องคิดทำไมในตัวตน สวัดดีเช่นกัน....งิๆๆ