ค่ำคืนเย็นเยียบ นิ่งเงียบนั่งเหงา ทุกข์ใจใดเล่า จึงเศร้าเหมือนตรม.......... เท้าคางวางหน้า แรงล้าถาโถม แรงใจใกล้จม เจียนล่มจอดแรง........... เพลงโศกเพลงลม กับโสมขาดแสง พลิ้วไหวไผ่แดง ริ้วแหว่งเส้นใบ........... ขับความคำนึง ไปถึงห้วงไหน ขุ่นเคืองเรื่องใด เรื่องไหนไม่จำ......... หรือพลั้งทางผิด หลงคิดถลำ จึงเจ็บแล้วจำ ตอกย้ำระทม........... หวังวาดพลาดหวัง ฝันพังหวังขม หรือแค่หลงลม อารมณ์ละไม......... เล่าเรื่องแววตา อารมณ์หวั่นไหว เล่าเรื่องในใจ เรื่องใหญ่เหลือเกิน....... ไกลกันจริงหนอ เห็นพอผิวเผิน ก้าวย่างทางเดิน ฝันเพลินแค่เรา......
18 มิถุนายน 2548 17:23 น. - comment id 481305
โอ้ว่าน้ำตาไหล ลงดั่งมีพายุ สาดซัดพัดลู่ โหวงเหวง เสียงแว่วดังแผ่ว อยู่รางๆ เสียงร่ำไห้ ไม่จาง ในใจฉัน เหมือนส่งผ่าน ความรู้สึกนั้น มาจากกลอนเธอ
18 มิถุนายน 2548 17:35 น. - comment id 481310
ก้อเพราะดีนะ เปงกำลังใจให้
18 มิถุนายน 2548 17:43 น. - comment id 481314
แค่คิดไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น..