ฟ้าช่างเหงาอ้างว้างกลางคืนหนาว แต่หมู่ดาวระยับกลับจางหาย เหมือนฉันอยู่คนเดียวเปลี่ยนใจกาย เหมือนใกล้ตายไร้คู่มาดูแล เงาสะท้อนถอนรักเคยปักอก คล้ายนรกเพราะคนไกลไม่แยแส หวังเพียงเธอเบิกฟ้าใหม่ไม่เปลี่ยนแปร มีรักแท้มีดาวล้นบนฟากฟ้า คงเป็นไปไม่ได้ในคืนนี้ สิ้นความดีเธอเห็นเป็นสิ้นค่า เมื่อความจริงเธอมีใหม่ไม่หวนมา จึงรู้ว่าดาวดวงนั้นมันไม่มี เอื้อมคว้าใจเอื้อมไปไม่เคยถึง เธอไม่ซึ้งรักสับสนแหลกป่นปี้ ถ้าไม่รักหยุดกระทำอย่างย่ำยี ปล่อยคนนี้เหลือแต่ใจไร้ดวงดาว
16 มิถุนายน 2548 10:43 น. - comment id 480514
คืนนี้มองท้องฟ้าคืนว้าเหว่ กายซวนเซต้องฝืนให้ยืนไหว ดวงดาวเจ้าใยหลบเร้นไม่เห็นใจ รู้บ้างไหมใครนี้ ที่รอคอย..*** มาเป็นเพื่อนน้องแคนนะ กำลังจะเขียนเรื่อง คืนนี้ไม่มีจันทร์* อยู่เหมือนกัน สวัสดีค่ะ
16 มิถุนายน 2548 17:11 น. - comment id 480687
ท้องฟ้าหาใช่ไร้ซึ่งดาว....ฝึกมองให้ทั่วผืนฟ้าหน่อยครับ
16 มิถุนายน 2548 19:20 น. - comment id 480739
ดาวยังอยู่บนฟ้ามิใช่จะหายหมด แต่เพียงดาวไม่เพียงเปล่งแสงเท่านั้นเอง สู้ไว้..... เพื่อให้ดาว ได้เปล่งแสง อีกครั้ง เพื่อให้ดาว ได้เห็น ซึ่งพลัง ที่เก็บไว้ ที่ในคลัง ของหัวใจ
16 มิถุนายน 2548 19:56 น. - comment id 480742
เอื้อมความดาวฝากโน้นไม่เคยถึง อยากจะดึงให้ตกลงมาหา หากวันนี้ไม่มีเธอโอ้แก้วตา คงทุกข์หนักหนาน่าเศร้าใจ แต่คิดดูอีกทีนะที่รัก ฉันประจักรักซึ้งถึงเวหา หากวันคืนผ่านไปและผ่านมา ที่ปลายฟ้าอาจไม่มีแม้สองเรา ............. คำสัญญาว่าไปใยเล่า ......
16 มิถุนายน 2548 23:58 น. - comment id 480770
ฟ้ามืด...คืนเหงา......หนาวจิต ......เพ่งพิจมองดาว...พราวแสง. กลับหมองริบหรี่คล้ายหมดแรง ดั่งแกล้งทวีโศกวิโยกตรม สิ้นแล้ว....แสงสว่างทางรัก จำใจหักรักชื่น กลับขื่นขม ดาวช่วยมาระงับความระทม ขอได้สมหวังบ้างในบางคืน .... จะมีไหมใครมาช่วยปลอบขัวญ เป็นรางวัลปลุกใจได้สดชื่น จะมอบรัก...ทั้งใจให้ขัวญยืน จะหมดขื่นขมใจไปแสนนาน. .......เศร้าด้วยคนนะ........... \"\"\"\"\"ไผ่ . .\" เองคะ